ایستاسازه
En Ar

خانه - خدمات ایستاسازه - پایدارسازی گود عمیق - روش های اصلاح شیروانی ها برای جلوگیری از لغزش به همراه مثال های اجرایی (بخش اول)

روش های اصلاح شیروانی ها برای جلوگیری از لغزش می تواند یا برای کاهش نیروهای محرک و یا افزایش نیروهای مقاوم به کار رود. از آن جا که ضریب اطمینان نسبت میان نیروهای مقاوم و محرک است، کاهش نیروهای محرک یا افزایش نیروهای مقاوم، در هر حالت ضریب اطمینان را افزایش خواهد داد.


کاهش شیب یا کاهش وزن


شکل 1 سه روش برای کاهش شیب و اصلاح شیروانی ها برای جلوگیری از لغزش را نشان می دهد: کاهش مستقیم، مسطح کردن با برش خاکریز (حالت پله ای) و مسطح کردن بدون دور ریختن مصالح. اگر چه روش سوم به صرفه ترین حالت است ولی باید از مناسب بودن شرایط خاک ریخته شده در پنجه شیب اطمینان حاصل کرد. اگر نیاز باشد، یک پتوی زهکش باید برای به حداقل رساندن اثر آب در آن ناحیه قرار داده شود.

شکل 1- روش های اصلاح شیروانی -  کاهش شیب و وزن آن
شکل 1- روش های کاهش شیب و وزن آن

شکل 2 پایدارسازی شیب کامِئو بر روی یک راه آهن در دره رودخانه کلرادو به وسیله کاهش بخشی از وزن آن را نشان می دهد. تحلیل های پایداری شیروانی مطابق انتظار نشان می دهد که حذف حجم B، نسبت به حذف حجم A اثربخش تر است.

شکل 2- پایدارسازی شیب کامِئو با حذف بخشی از وزن آن
شکل 2- پایدارسازی شیب کامِئو با حذف بخشی از وزن آن

شکل 3 نیز مسطح کردن شیب برای بزرگراهی در جنوب کالیفرنیا به منظور پایداری شیروانی را نشان می دهد. در حین ساخت و ساز، ریزشی در شیب ایجاد شده غالبا از جنس سنگ ماسه و سنگ رس با نسبت 1:1 اتفاق افتاد. پس از مطالعات و تحقیقات فراوان، شیب شیروانی به 3(افقی): 1(عمودی) تغییر پیدا کرد و تراز نهایی جاده حدودا 60 فوت (18 متر) از تراز اولیه آن بالاتر قرار گرفت. به علاوه برای فراهم کردن پایداری بیشتر، پشتبند خاکی به ارتفاع 70 فوت از تراز جاده قرار داده شد.

شکل 3- مقطع خاکبرداری مولهلند، نشان دهنده طراحی ابتدایی و اصلاح شده
شکل 3- مقطع خاکبرداری مولهلند، نشان دهنده طراحی ابتدایی و اصلاح شده

پشتبند


دو نوع پشتبند وجود دارد. پشتبند خاکی، که در شکل 3 نشان داده شد، یک خاکریز اضافه شده در نزدیکی پنجه شیروانی است که برای کاهش لنگر واژگونی و در نتیجه افزایش ضریب اطمینان آن استفاده می شود. از آن جا که هدف پشتبند خاکی ایجاد تعادل برای کاهش لنگر واژگونی است، در آن از هر مصالحی می توان استفاده کرد.

نوع دیگر پشتبند که مقاومت بالایی دارد و از مصالح به خوبی تراکم یافته برای اصلاح شیب نهشته رسی در جنوب ایندیانا به کار گرفته شده، در شکل 4 نشان داده شده است. مصالح قرضه استفاده شده در این خاکریز غالبا از سنگ رس محلی است. وضعیت مصالح رسی پس از این که در خاکریز قرار داده شدند با گذر زمان بدتر شد و در نهایت منجر به گسیختگی شد. مطالعات دقیق در مورد مقاومت برشی محلی نسبت به مقاومت ابتدایی استفاده شده در طراحی، نشانگر کاهش تا نصف این مقاومت بود. پس از در نظر گرفتن طرح های جایگزین گوناگون، در نهایت پشتبند خاکی و سنگی انتخاب شد. استفاده از پشتبند با مقاومت بالا، نه تنها لنگر واژگونی را کاهش و لنگر مقاوم و در نتیجه ضریب اطمینان را افزایش می دهد، بلکه از سطح شیب در برابر فرسایش محافظت می کند.

شکل 4- خاکریز پایدارساز (پشتبند) برای اصلاح شیب رسی در ایندیانا
شکل 4- خاکریز پایدارساز (پشتبند) برای اصلاح شیب رسی در ایندیانا

زهکشی سطحی


از تمام روش های ممکن برای پایداری و اصلاح شیروانی ها، زهکشی مناسب آب، تقریبا مهم ترین آن هاست. زهکشی سطحی مناسب، به عنوان بخشی از اقدامات برای جلوگیری از لغزش هر شیروانی و پایداری آن اکیدا توصیه می شود. هر تلاشی برای اطمینان از دور کردن آب از شیروانی به وسیله ترانشه های ممانعت کننده و نهرهای انحرافی باید انجام شود. سطح ناحیه تحت تاثیر لغزش شیروانی معمولا ناهموار، تپه ای شکل و دارای ترک ها و شکاف های عمیق است. بنابراین، تغییرشکل دادن سطح توده لغزش یافته می تواند تا حد زیادی سودمند باشد چرا که در اثر آن، ترک ها و شکاف ها بسته می شوند و گودال های سطحی که در آن ها آب جمع می شود، از بین می روند. این موضوع به ویژه برای ترک های پشت لبه پرتگاه صادق است که در آن حجم زیادی از آب می تواند به ناحیه گسیختگی نفوذ کند و منجر به پیامدهای جدی شود. اگرچه زهکشی سطحی به خودی خود به ندرت برای اصلاح و پایدارسازی شیروانی در حال حرکت کافی است، می تواند به طور قابل ملاحظه ای در خشک کردن مصالح شیب و در نتیجه کنترل لغزش شیروانی مشارکت کند.

شکل 5- تمهیدات اصلاحی برای لغزش کاستائیک - آلاموس کریک
شکل 5- تمهیدات اصلاحی برای لغزش کاستائیک – آلاموس کریک

زهکشی زیرسطحی


از آن جا که آب زیرزمینی یکی از دلایل عمده نا پایداری شیروانی است، زهکشی زیرسطحی یکی از اثرگذارترین روش های اصلاح شیروانی برای جلوگیری از لغزش می باشد. روش هایی که به طور رایج در زهکش شیروانی ها به کار می روند، نصب لایه های زهکش، ترانشه زهکش، زهکش افقی، زهکش عمودی، تونل زهکشی یا گالری و چاه زهکش است.

لایه های زهکش، که گاهی اوقات به آنها زهکش های تحتانی نیز می گویند، را برای تسهیل امر زهکشی، می توان در پایین خاکریزها و در تمامی آن ناحیه قرار داد. اگر مصالح دانه ای استفاده شده برای لایه زهکش، ویژگی های فیلتر را ارضا نکند، یک فیلتر یا مصالح دانه ای که خصوصیات فیلتر را بازنمایی می کند باید بین لایه زهکش و خاک روی آن برای جلوگیری از انسداد قرار داده شود.

ترانشه های زهکش، ترانشه های حفاری شده هستند که یا با مصالح دانه ای پر شده و خصوصیات فیلتر را برای خاک اطراف ارضا می کنند و یا با سنگ پوششی در فیلتر پر می شود. یک لوله زهکش تحتانی ممکن است برای تسهیل زهکشی مورد نیاز باشد. ترانشه ها معمولا در شیروانی های با شیب زیاد حفاری می شوند و باید تا زیر لایه آبدار امتداد یابد. در نواحی وسیع، به یک سیستم ترانشه گسترده جناغی شکل ممکن است نیاز شود.

زهکش افقی یک چاه با قطر کم است که در شیروانی با زاویه تقریبی 5% تا 10% حفاری می شود و توسط لوله مشبک تجهیز می شود. لوله هایی باید برای انتقال آب جمع آوری شده به ناحیه ایمن دفع آب برای جلوگیری از فرسایش سطحی فراهم شود. شکل 6 استفاده از زهکش سطحی و زیرسطحی برای اصلاح شیروانی در کالیفرنیا را نشان می دهد. آب سطحی به وسیله ترانشه ممانعت کننده متصل به لوله مشبک و زهکش تحتانی شنی جمع آوری می شود.

شکل6- اقدامات مربوط به لغزش شیب شامل زهکشی افقی و عمودی
شکل6- اقدامات مربوط به لغزش شیب شامل زهکشی افقی و عمودی

دیوار حائل


شکل 7 استفاده از دیوار حائل برای اصلاح شیبی در مینیاپولیس سنت پائول در مینه سوتا را نشان می دهد. استفاده از دیوار حائل معمولا با کمبود فضای لازم برای ایجاد شیروانی در طول زیاد همراه است. از آن جا که دیوارهای حائل در معرض سیستم بارگذاری نامطلوبی هستند، برای تأمین و افزایش پایداری شیروانی به عرض زیادی برای دیوار نیاز است. اگرچه روش های تحلیل پایداری را می توان برای تعیین ضریب اطمینان شیروانی برای سطوح گسیختگی زیر دیوار به کار برد، ولی طراحی دیوار به ملاحظات ویژه ای برای اطمینان از پایداری دیوار در برابر لغزش، واژگونی و گسیختگی ناشی از ظرفیت باربری نیاز دارد.

شکل 7- دیوار حائل برای اصلاح لغزش شیب در مینه سوتا

روش های اصلاح شیروانی
روش های اصلاح شیروانی

سیستم های مهاری


یک نوع از سیستم های مهاری، دیوار تای بک است، که در آن بار وارد شده بر دیوار حائل از طرف خاکریز پشتی را به وسیله ایجاد قید به ناحیه ای در پشت توده لغزنده منتقل می کند که در این شرایط مقاومت قابل رضایت می تواند حاصل شود. ایجاد قید ممکن است به وسیله کابل ها، میله ها و مفتول های پیش تنیده یا پس تنیده، برخی از احجام بزرگ و سنگین یا دیگر روش ها برای ایجاد فشار مقاوم کافی انجام شود. شکل 8، مقطعی از دیوار تایبک برای اصلاح شیبی در خیابان نیویورک در واشینگتن را نشان می دهد.

شکل 8- روش های اصلاح شیروانی ها برای جلوگیری از لغزش - دیوار تای بک نیویورک واشینگتن
شکل 8- دیوار تای بک برای اصلاح شیبی در خیابان نیویورک واشینگتن

ساخت پل یا تونل


در موارد ویژه و جدی، حذف شیروانی های ناپایدارِ طویل، باریک و با شیب تند ممکن است بسیار پر هزینه یا خطرناک باشد، بنابراین، در این شرایط برای عبور از ناحیه ناپایدار می توان از پل استفاده کرد. تکیه گاه پل باید شمع های کوبشی یا درجا با عمقی مناسب باشد. این نوع از پل ها به طور معمول تنها برای زمین لغزش های کوچک یا نواحی ناپایدار به کار می رود. برای لغزش های بزرگ و پل هایی به طول 100 تا 300 فوت (30 تا 90 متر) این روش نسبت به دیگر روش های موجود از نظر اقتصادی به صرفه نیست.

در نواحی کوهستانی با لغزش های بزرگ، ممکن است نیاز به ساخت تونل باشد، مانند لغزش ایجاد شده در راه آهنی در آلمان (شکل 9).

شکل 9- لغزش ایجاد شده در راه آهنی در آلمان
شکل 9- لغزش ایجاد شده در راه آهنی در آلمان

منبع:

Slope Stability Analysis by the Limit Equilibrium Method


مطالب مرتبط:

روش های اصلاح شیروانی ها برای جلوگیری از لغزش به همراه مثال های اجرایی (بخش دوم)


در زمینه پایدارسازی گود بیشتر مطالعه کنید : 

در زمینه بهسازی خاک بیشتر مطالعه کنید : 

در زمینه طراحی و مشاوره بیشتر مطالعه کنید : 

در زمینه مطالعات ژئوتکنیک بیشتر مطالعه کنید :

در زمینه تخریب و خاکبرداری بیشتر مطالعه کنید : 

در زمینه ابنیه و ساختمان بیشتر مطالعه کنید : 

مطالب مرتبط :

سایر مقاله ها

روش های اصلاح شیروانی ها برای جلوگیری از لغزش به همراه مثال های اجرایی (بخش دوم)

روش های اصلاح شیروانی و دیوار های خاکی برای جلوگیری از [...]


بیشتر بخوانید

روش های اصلاح شیروانی ها برای جلوگیری از لغزش به همراه مثال های اجرایی (بخش اول)

روش های اصلاح شیروانی ها برای جلوگیری از لغزش می [...]


بیشتر بخوانید

تحلیل لرزه ای عملکرد نیلینگ (میخکوبی دیواره ها) در گود عمیق

گودبرداری عمیق یک روش رایج برای استفاده از فضای زیرزمینی [...]


بیشتر بخوانید

تغییر شکل های مشاهده شده و محاسبه شده در روش تاپ دان

روش بالا – پایین (Top-Down) یکی از روش های نوین [...]


بیشتر بخوانید

نقش رویه در رفتار شیب های تحت بارگذاری و عملکرد روش نیلینگ

با توجه به افزایش روز افزون جمعیت، میزان تمایل به [...]


بیشتر بخوانید

پیش بینی آماری تغییر شکل دیواره های نیلینگ شده

توصیف آماری رفتار گود منحصراً بر طراحی مبتنی بر قابلیت [...]


بیشتر بخوانید

بررسی عددی عوامل موثر در رفتار طولانی مدت انکر ها

یکی از روش های رایج در پایدارسازی گودهای عمیق روش [...]


بیشتر بخوانید

اثر مدل رفتاری خاک بر پایداری گودبرداری های شهری (Effect of Soil Constitutive models on stability of Urban Excavation)

سازه های زیرزمینی جزء لاینفکی از زیر ساخت های جامعه [...]


بیشتر بخوانید
follow our social’s