شرح کلی پروژه تجاری – اداری تهرانپارس – داریوش:
پروژه تهرانپارس – داریوش یکی از پروژه های پایدارسازی گود شرکت ایستاسازه در شرق شهر تهران واقع در خیابان دماوند منطقه تهرانپارس می باشد. این پروژه با کاربری تجاری و اداری در زمینی به مساحت 850 متر مربع قرار داشت. مطابق نقشه های طراحی سازه و معماری ارائه شده توسط کارفرمای محترم پروژه، تراز زیر شالوده (پی یا فونداسیون) سازه برابر با 13 متر بود که عملیات گودبرداری، خاکبرداری و پایدارسازی دیواره ها می بایست تا این تراز صورت می گرفت. این شرکت مسئولیت طراحی و اجرای سیستم پایدارسازی دیواره های گود و سیستم زهکشی و خاکبرداری را در این پروژه عهده دار بوده است. طبق برداشت نهایی سطح دیواره های پایدار شده گود توسط همکاران نقشه برداری، سطح کل تمام شده دیواره های پایدارسازی شده برابر با 1250 متر مربع بوده است. یکی از فعالیت های مهم و حائز اهمیت صورت گرفته در این پروژه مربوط به تغییر طرح و روش پایدارسازی دیواره غربی پروژه در طول عملیات اجرایی پروژه به علت نارضایتی همسایه ساختمان غربی پروژه و باز پس گیری رضایت خود مبنی بر انجام حفاری گمانه های عناصر تسلیح زیر تراز شالوده ساختمان آن می باشد.
چالش های پروژه تجاری – اداری تهرانپارس – داریوش:
بررسی و در نظر گرفتن وضعیت همجواری و عوارض مجاور گود و سربارهای مربوط به آنها همچون سازه های مسکونی و تجاری و اداری احداث شده، طی فرآیند طراحی و اجرا در پروژه های پایدارسازی و گودبرداری شهری، بسیار تعیین کننده و اساسی می باشد. عوارض مجاور پروژه اداری – تجاری تهرانپارس – داریوش به صورت ترکیبی از خیابان و معبر دسترسی، ساختمان های همسایه مجاور و حیاط های مربوط به آنها و یک ساختمان صنعتی بود. به گونه ای که یک خیابان ده متری در مجاورت ضلع شمالی، یک ساختمان سوله یک طبقه قدیمی (بدون زیر زمین) مربوط به یک کارخانه صنعتی و یک ساختمان 5 طبقه (با یک زیر زمین) در همجواری با دیواره غربی گود قرار داشت. در قسمت جنوبی پروژه نیز حیاط مربوط به ملک پروژه واقع بود که برای تجهیز کارگاه و استقرار اقلام و لوازم مربوطه از آن استفاده شد.
وجود یک سوله قدیمی مربوط به یک کارخانه صنعتی در مجاورت دیواره شرقی پروژه به یکی از اصلی ترین و مهم ترین چالش های پروژه تهرانپارس – الماس شرکت ایستاسازه تبدیل شده بود. زیرا می بایست فرآیند طراحی سیستم پایدارسازی دیواره زیر تراز پی (فونداسیون) سازه آن و عملیات اجرایی عناصر پایدارسازی به گونه ای پیش می رفت که تغییر مکان دیواره آن با دقت و حساسیت بالا کنترل و به مقادیر مجاز آیین نامه ای محدود گردد. از سویی دیگر، وجود یک ساختمان 5 طبقه مسکونی (با یک زیر زمین) در همجواری با دیواره غربی ضروری می ساخت تا عملیات پایش و کنترل تغییر مکان دیواره های گود، به طور مستمر و منظم و با دقت و حساسیت بیشتری صورت پذیرد.
مالکین واحدهای مسکونی ساختمان غربی پروژه تهرانپارس – داریوش در ابتدای عملیات اجرایی پروژه و پیش از شروع فرآیند طراحی سیستم پایدارسازی دیواره های گود پروژه توسط همکاران دفتر فنی و طراحی، در جلسه ای مشترک با کارفرمای محترم پروژه رضایت خود را مبنی بر انجام عملیات حفاری گمانه های عناصر تسلیح همچون میخ (نیل) و مهاری (انکر) در زیر تراز شالوده ساختمان خود اعلام نموده بودند اما چندی پس از اتمام مرحله طراحی روش های مختلف پایدارسازی دیواره های گود و تکمیل شدن نقشه های اجرایی و با شروع رسمی و جدی عملیات پایدارسازی و خاکبرداری، به دلایل مختلفی رضایت خود را پس گرفته و اعلام نمودند اجازه هیچ گونه حفاری گمانه در زیر تراز شالوده ساختمان خود را نمی دهند. پر واضح است عدم رعایت چنین موضوعی، منع حقوقی دارد و در صورت شکایت همسایگان مجاور، می تواند عملیات اجرایی هر پروژه ای را متوقف نموده و به تعطیلی بکشاند. از این رو، ابراز چنین موضوعی از سوی آنها، چالش های زیادی را برای همکاران بخش اجرا در شرکت ایستاسازه در میانه عملیات اجرایی گود برای همکاران دفتر طراحی و همچنین همکاران اجرایی کارگاه ایجاد نمود. شرکت ایستاسازه جهت کاهش سرو صدای ناشی از ماشین آلات و در راستای رضایت همسایه ها در ساعات میانی روز اقدام به عملیات تخریب نمودند. زیرا می بایست علاوه بر ضرورت تغییر طرح پایدارسازی دیواره غربی گود، برنامه زمان بندی اجرایی پروژه نیز دست خوش تغییرات زیادی می شد و زمان انجام عملیات پایدارسازی و خاکبرداری طولانی تر می گشت. از سویی دیگر، متفاوت شدن طرح پایدارسازی دیواره غربی موجب می شد تا فضای عملیاتی و شعاع گردش ماشین آلات حاضر در کارگاه به ویژه ماشین آلات عملیات خاکبرداری همچون بیل مکانیکی، لودر و کامیون کمپرسی محدود گردد.
عدم تعامل ساکنین ساختمان مسکونی غربی با کارفرمای پروژه، افزون بر به چالش کشیدن عملیات حفاری گمانه های عناصر تسلیح، موجب گردید همواره نارضایتی هایی از سوی آنها در طول عملیات اجرایی گریبان پیشرفت و سرعت عملیات را بگیرد و چالش هایی را برای همکاران اجرایی ایجاد نماید. از این رو، برنامه زمان بندی عملیات گودبرداری و پایدارسازی دیواره ها و همچنین خاکبرداری، بارگیری و حمل خاک می بایستی به گونه ای تنظیم می شد که آرامش و آسایش ساکنین این واحدهای مسکونی حفظ گردد. رسیدن به این مهم مستلزم این بود تا راه اندازی و به کارگیری دستگاه ها در ساعاتی از روز کاری صورت پذیرد که خللی در استراحت آنها در طی شبانه روز ایجاد نکند. از سویی دیگر، عدم کاهش سرعت و پیشرفت عملیات اجرایی مطابق برنامه زمان بندی ارائه شده به کارفرما می بایست سر لوحه کار قرار می گرفت.
پیش از شروع مرحله طراحی روش پایدارسازی دیواره شمالی گود به علت قرارگیری آن در مجاورت یک گذر ده متری، استعلام های مربوط به وضعیت و تراز قرارگیری عوارض و تأسیسات شهری همچون آب، فاضلاب، برق و گاز از نهادها و سازمان های مربوطه اخذ گردید تا با توجه به آنها، طراحی سیستم پایدارسازی انجام و تراز قرارگیری عناصر تسلیح همچون میخ (نیل) و مهاری (انکر) تعیین گردد.
بازه زمانی عملیات گودبرداری و اجرای سیستم پایدارسازی پروژه تهرانپارس – داریوش بیشتر ماه های سرد سال یعنی فصول پاییز و زمستان را در بر می گرفت. از این رو، به هنگام اجرای کارهای بتنی همچون اجرای پی منفرد اعضای مورب خرپایی، کلاف رابط (شناژ) بین آنها، بتن ریشه اعضای قائم خرپایی و همچنین رویه شاتکریتی می بایست تدابیری جهت رعایت ضوابط و الزامات آیین نامه ای و دستیابی به بتن اجرا شده باکیفیت اندیشیده می شد.
راهکارهای ارائه شده در پروژه تجاری – اداری تهرانپارس – داریوش:
در پروژه تهرانپارس – داریوش با توجه به قرار گرفتن دیواره غربی گود در مجاورت منطقه مسکونی و با عنایت به عدم موفقیت کارفرما جهت اخذ رضایت حفاری از همسایگان ساختمان مسکونی مجاور این دیواره گود، اجرای سیستم سازه نگهبان خرپایی جهت پایدارسازی دیواره های گود به کار گرفته شد. همچنین برای پایدارسازی دیواره شرقی مجاور ساختمان سوله قدیمی از سیستم ترکیبی شمع فلزی معلق (سولجرپایل) و مهار گذاری (انکراژ) و برای پایدارسازی دیواره های شمالی و جنوبی صرفاً از روش میخ کوبی (نیلینگ) استفاده گردید.
با توجه به حساسیت های موجود در پروژه از قبیل نارضایتی و عدم تعامل همسایه های مجاور، حفاری چاه های مربوط به اعضای قائم خرپا، نصب و حمل اعضای خرپایی، عملیات جوشکاری در محل، حفاری گمانه های مربوط به عناصر تسلیح، پنل برداری دندانه موشی و پیشروی عملیات خاکبرداری و بارگیری و حمل خاک با حفظ تدابیر فنی و با رعایت الزامات ایمنی صورت پذیرفت تا کوچکترین آسیبی به سازه های همجوار وارد نگردد. همچنین عملیات پایش و کنترل تغییر مکان دیواره های گود، به طور مستمر و منظم و با دقت صورت پذیرفت و نتایج و گزارش هفتگی آن در دفتر فنی و طراحی شرکت مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت.
همچنین پیگیری و عدم همراهی ساکنین همجوار با عوامل پروژه، موجب گردید تا مراحلی از عملیات اجرایی که مولد آلودگی صوتی هستند و برای آنها ایجاد مزاحمت می نمود، در ساعات مشخصی از شبانه روز انجام گیرد. طبق برنامه زمان بندی ارائه شده به کارفرمای محترم سعی گردید تا عملیات حفاری در ساعات ابتدایی و بتن پاشی جهت اجرای رویه شاتکریتی در ساعات پایانی روز کاری، انجام گردد. این برنامه زمان بندی باعث می شد تا در ساعات میانی روز دستگاه کمپرسور باد و دستگاه حفاری (دریل واگن) که سر و صدای زیادی ایجاد می کنند، خاموش بوده و فعالیت های کم سر و صدا تر همچون تسطیح (رگلاژ) دیواره ها، بستن صفحات مشبک مش، نصب صفحات سر میخ (هد نیل) و سر مهاری (هد انکر)، تزریق و پک کردن گمانه های حفاری در دستور کار قرار بگیرد. همچنین برنامه زمانی کارکرد بیل های مکانیکی جهت خاکبرداری و حضور کامیون های کمپرسی جهت بارگیری و حمل خاک به گونه ای تنظیم گردید تا کوچکترین خللی در آرامش و آسایش همسایه های مجاور ایجاد نگردد.
در پروژه تهرانپارس – الماس برای رعایت الزامات بتن ریزی در ماه های سرد سال، استفاده از پشم شیشه و محلول های ضد یخ مخصوص بتن ریزی در هوای سرد بر اساس تجربه شرکت ایستاسازه در پروژه های مشابه مطابق مبحث نهم مقررات ملی ساختمان و آیین نامه بتن ایران (آبا) در دستور کار گرفت. این امر در اجرای بتن ریشه اعضای قائم خرپایی، پی منفرد اعضای مورب خرپایی، کلاف رابط (شناژ) بین آنها و همچنین رویه شاتکریتی مورد توجه قرار گرفت.
پروژه تجاری – اداری تهرانپارس – داریوش
شرح کلی پروژه تجاری – اداری تهرانپارس – داریوش:
پروژه تهرانپارس – داریوش یکی از پروژه های پایدارسازی گود شرکت ایستاسازه در شرق شهر تهران واقع در خیابان دماوند منطقه تهرانپارس می باشد. این پروژه با کاربری تجاری و اداری در زمینی به مساحت 850 متر مربع قرار داشت. مطابق نقشه های طراحی سازه و معماری ارائه شده توسط کارفرمای محترم پروژه، تراز زیر شالوده (پی یا فونداسیون) سازه برابر با 13 متر بود که عملیات گودبرداری، خاکبرداری و پایدارسازی دیواره ها می بایست تا این تراز صورت می گرفت. این شرکت مسئولیت طراحی و اجرای سیستم پایدارسازی دیواره های گود و سیستم زهکشی و خاکبرداری را در این پروژه عهده دار بوده است. طبق برداشت نهایی سطح دیواره های پایدار شده گود توسط همکاران نقشه برداری، سطح کل تمام شده دیواره های پایدارسازی شده برابر با 1250 متر مربع بوده است. یکی از فعالیت های مهم و حائز اهمیت صورت گرفته در این پروژه مربوط به تغییر طرح و روش پایدارسازی دیواره غربی پروژه در طول عملیات اجرایی پروژه به علت نارضایتی همسایه ساختمان غربی پروژه و باز پس گیری رضایت خود مبنی بر انجام حفاری گمانه های عناصر تسلیح زیر تراز شالوده ساختمان آن می باشد.
چالش های پروژه تجاری – اداری تهرانپارس – داریوش:
بررسی و در نظر گرفتن وضعیت همجواری و عوارض مجاور گود و سربارهای مربوط به آنها همچون سازه های مسکونی و تجاری و اداری احداث شده، طی فرآیند طراحی و اجرا در پروژه های پایدارسازی و گودبرداری شهری، بسیار تعیین کننده و اساسی می باشد. عوارض مجاور پروژه اداری – تجاری تهرانپارس – داریوش به صورت ترکیبی از خیابان و معبر دسترسی، ساختمان های همسایه مجاور و حیاط های مربوط به آنها و یک ساختمان صنعتی بود. به گونه ای که یک خیابان ده متری در مجاورت ضلع شمالی، یک ساختمان سوله یک طبقه قدیمی (بدون زیر زمین) مربوط به یک کارخانه صنعتی و یک ساختمان 5 طبقه (با یک زیر زمین) در همجواری با دیواره غربی گود قرار داشت. در قسمت جنوبی پروژه نیز حیاط مربوط به ملک پروژه واقع بود که برای تجهیز کارگاه و استقرار اقلام و لوازم مربوطه از آن استفاده شد.
وجود یک سوله قدیمی مربوط به یک کارخانه صنعتی در مجاورت دیواره شرقی پروژه به یکی از اصلی ترین و مهم ترین چالش های پروژه تهرانپارس – الماس شرکت ایستاسازه تبدیل شده بود. زیرا می بایست فرآیند طراحی سیستم پایدارسازی دیواره زیر تراز پی (فونداسیون) سازه آن و عملیات اجرایی عناصر پایدارسازی به گونه ای پیش می رفت که تغییر مکان دیواره آن با دقت و حساسیت بالا کنترل و به مقادیر مجاز آیین نامه ای محدود گردد. از سویی دیگر، وجود یک ساختمان 5 طبقه مسکونی (با یک زیر زمین) در همجواری با دیواره غربی ضروری می ساخت تا عملیات پایش و کنترل تغییر مکان دیواره های گود، به طور مستمر و منظم و با دقت و حساسیت بیشتری صورت پذیرد.
مالکین واحدهای مسکونی ساختمان غربی پروژه تهرانپارس – داریوش در ابتدای عملیات اجرایی پروژه و پیش از شروع فرآیند طراحی سیستم پایدارسازی دیواره های گود پروژه توسط همکاران دفتر فنی و طراحی، در جلسه ای مشترک با کارفرمای محترم پروژه رضایت خود را مبنی بر انجام عملیات حفاری گمانه های عناصر تسلیح همچون میخ (نیل) و مهاری (انکر) در زیر تراز شالوده ساختمان خود اعلام نموده بودند اما چندی پس از اتمام مرحله طراحی روش های مختلف پایدارسازی دیواره های گود و تکمیل شدن نقشه های اجرایی و با شروع رسمی و جدی عملیات پایدارسازی و خاکبرداری، به دلایل مختلفی رضایت خود را پس گرفته و اعلام نمودند اجازه هیچ گونه حفاری گمانه در زیر تراز شالوده ساختمان خود را نمی دهند. پر واضح است عدم رعایت چنین موضوعی، منع حقوقی دارد و در صورت شکایت همسایگان مجاور، می تواند عملیات اجرایی هر پروژه ای را متوقف نموده و به تعطیلی بکشاند. از این رو، ابراز چنین موضوعی از سوی آنها، چالش های زیادی را برای همکاران بخش اجرا در شرکت ایستاسازه در میانه عملیات اجرایی گود برای همکاران دفتر طراحی و همچنین همکاران اجرایی کارگاه ایجاد نمود. شرکت ایستاسازه جهت کاهش سرو صدای ناشی از ماشین آلات و در راستای رضایت همسایه ها در ساعات میانی روز اقدام به عملیات تخریب نمودند. زیرا می بایست علاوه بر ضرورت تغییر طرح پایدارسازی دیواره غربی گود، برنامه زمان بندی اجرایی پروژه نیز دست خوش تغییرات زیادی می شد و زمان انجام عملیات پایدارسازی و خاکبرداری طولانی تر می گشت. از سویی دیگر، متفاوت شدن طرح پایدارسازی دیواره غربی موجب می شد تا فضای عملیاتی و شعاع گردش ماشین آلات حاضر در کارگاه به ویژه ماشین آلات عملیات خاکبرداری همچون بیل مکانیکی، لودر و کامیون کمپرسی محدود گردد.
عدم تعامل ساکنین ساختمان مسکونی غربی با کارفرمای پروژه، افزون بر به چالش کشیدن عملیات حفاری گمانه های عناصر تسلیح، موجب گردید همواره نارضایتی هایی از سوی آنها در طول عملیات اجرایی گریبان پیشرفت و سرعت عملیات را بگیرد و چالش هایی را برای همکاران اجرایی ایجاد نماید. از این رو، برنامه زمان بندی عملیات گودبرداری و پایدارسازی دیواره ها و همچنین خاکبرداری، بارگیری و حمل خاک می بایستی به گونه ای تنظیم می شد که آرامش و آسایش ساکنین این واحدهای مسکونی حفظ گردد. رسیدن به این مهم مستلزم این بود تا راه اندازی و به کارگیری دستگاه ها در ساعاتی از روز کاری صورت پذیرد که خللی در استراحت آنها در طی شبانه روز ایجاد نکند. از سویی دیگر، عدم کاهش سرعت و پیشرفت عملیات اجرایی مطابق برنامه زمان بندی ارائه شده به کارفرما می بایست سر لوحه کار قرار می گرفت.
پیش از شروع مرحله طراحی روش پایدارسازی دیواره شمالی گود به علت قرارگیری آن در مجاورت یک گذر ده متری، استعلام های مربوط به وضعیت و تراز قرارگیری عوارض و تأسیسات شهری همچون آب، فاضلاب، برق و گاز از نهادها و سازمان های مربوطه اخذ گردید تا با توجه به آنها، طراحی سیستم پایدارسازی انجام و تراز قرارگیری عناصر تسلیح همچون میخ (نیل) و مهاری (انکر) تعیین گردد.
بازه زمانی عملیات گودبرداری و اجرای سیستم پایدارسازی پروژه تهرانپارس – داریوش بیشتر ماه های سرد سال یعنی فصول پاییز و زمستان را در بر می گرفت. از این رو، به هنگام اجرای کارهای بتنی همچون اجرای پی منفرد اعضای مورب خرپایی، کلاف رابط (شناژ) بین آنها، بتن ریشه اعضای قائم خرپایی و همچنین رویه شاتکریتی می بایست تدابیری جهت رعایت ضوابط و الزامات آیین نامه ای و دستیابی به بتن اجرا شده باکیفیت اندیشیده می شد.
راهکارهای ارائه شده در پروژه تجاری – اداری تهرانپارس – داریوش:
در پروژه تهرانپارس – داریوش با توجه به قرار گرفتن دیواره غربی گود در مجاورت منطقه مسکونی و با عنایت به عدم موفقیت کارفرما جهت اخذ رضایت حفاری از همسایگان ساختمان مسکونی مجاور این دیواره گود، اجرای سیستم سازه نگهبان خرپایی جهت پایدارسازی دیواره های گود به کار گرفته شد. همچنین برای پایدارسازی دیواره شرقی مجاور ساختمان سوله قدیمی از سیستم ترکیبی شمع فلزی معلق (سولجرپایل) و مهار گذاری (انکراژ) و برای پایدارسازی دیواره های شمالی و جنوبی صرفاً از روش میخ کوبی (نیلینگ) استفاده گردید.
با توجه به حساسیت های موجود در پروژه از قبیل نارضایتی و عدم تعامل همسایه های مجاور، حفاری چاه های مربوط به اعضای قائم خرپا، نصب و حمل اعضای خرپایی، عملیات جوشکاری در محل، حفاری گمانه های مربوط به عناصر تسلیح، پنل برداری دندانه موشی و پیشروی عملیات خاکبرداری و بارگیری و حمل خاک با حفظ تدابیر فنی و با رعایت الزامات ایمنی صورت پذیرفت تا کوچکترین آسیبی به سازه های همجوار وارد نگردد. همچنین عملیات پایش و کنترل تغییر مکان دیواره های گود، به طور مستمر و منظم و با دقت صورت پذیرفت و نتایج و گزارش هفتگی آن در دفتر فنی و طراحی شرکت مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت.
همچنین پیگیری و عدم همراهی ساکنین همجوار با عوامل پروژه، موجب گردید تا مراحلی از عملیات اجرایی که مولد آلودگی صوتی هستند و برای آنها ایجاد مزاحمت می نمود، در ساعات مشخصی از شبانه روز انجام گیرد. طبق برنامه زمان بندی ارائه شده به کارفرمای محترم سعی گردید تا عملیات حفاری در ساعات ابتدایی و بتن پاشی جهت اجرای رویه شاتکریتی در ساعات پایانی روز کاری، انجام گردد. این برنامه زمان بندی باعث می شد تا در ساعات میانی روز دستگاه کمپرسور باد و دستگاه حفاری (دریل واگن) که سر و صدای زیادی ایجاد می کنند، خاموش بوده و فعالیت های کم سر و صدا تر همچون تسطیح (رگلاژ) دیواره ها، بستن صفحات مشبک مش، نصب صفحات سر میخ (هد نیل) و سر مهاری (هد انکر)، تزریق و پک کردن گمانه های حفاری در دستور کار قرار بگیرد. همچنین برنامه زمانی کارکرد بیل های مکانیکی جهت خاکبرداری و حضور کامیون های کمپرسی جهت بارگیری و حمل خاک به گونه ای تنظیم گردید تا کوچکترین خللی در آرامش و آسایش همسایه های مجاور ایجاد نگردد.
در پروژه تهرانپارس – الماس برای رعایت الزامات بتن ریزی در ماه های سرد سال، استفاده از پشم شیشه و محلول های ضد یخ مخصوص بتن ریزی در هوای سرد بر اساس تجربه شرکت ایستاسازه در پروژه های مشابه مطابق مبحث نهم مقررات ملی ساختمان و آیین نامه بتن ایران (آبا) در دستور کار گرفت. این امر در اجرای بتن ریشه اعضای قائم خرپایی، پی منفرد اعضای مورب خرپایی، کلاف رابط (شناژ) بین آنها و همچنین رویه شاتکریتی مورد توجه قرار گرفت.
