شرح کلی پروژه پروژه مسکونی ایران زمین – دی:
پروژه مسکونی ایران زمین – دی یکی از پروژه های پایدارسازی گودهای عمیق شرکت ایستا سازه در منطقه 2 شهرداری تهران واقع در شمال غربی شهر می باشد. این پروژه در زمینی به مساحت 325 متر مربع قرار داشت. بر اساس طراحی سازه ای و معماری انجام شده و نقشه های ارائه شده توسط کارفرمای محترم پروژه، عمیق ترین تراز زیر شالوده (پی یا فونداسیون) سازه پروژه ایران زمین – دی نسبت به تراز صفر خیابان همجوار برابر با 14 متر بود که عملیات گودبرداری، خاکبرداری و پایدارسازی دیواره ها می بایست تا این تراز صورت می گرفت. این شرکت مسئولیت طراحی و اجرای سیستم پایدارسازی دیواره های گود و سیستم زهکشی و خاکبرداری را در این پروژه عهده دار بوده است. طبق محاسبات اولیه سطح دیواره های پایدار شده گود توسط همکاران دفتر فنی شرکت ایستاسازه، سطح کل تمام شده دیواره های پایدارسازی شده برابر با 762 متر مربع بوده است. یکی از فعالیت های مهم و متمایز صورت گرفته در این پروژه مربوط به طراحی و اجرای چند نوع سازه نگهبان خرپایی جهت پایدارسازی دیواره های شرقی و غربی پروژه می باشد. به گونه ای که علاوه بر عدم موفقیت در جلب رضایت از مالکین واحدهای مسکونی مجاور دیواره های فوق الذکر جهت انجام عملیات حفاری گمانه ها جهت اجرای سیستم میخ کوبی (نیلینگ) و مهارگذاری (انکراژ)، تراز زیر شالوده (فونداسیون) سازه طراحی شده برای پروژه دارای چهار تراز مختلف در سطح اشغال پروژه بود.
چالش های پروژه مسکونی ایران زمین – دی:
وضعیت همجواری و عوارض مجاور گود و سربارهای مربوط به آنها همچون ساختمان های مسکونی احداث شده در فرآیند طراحی و اجرای پروژه های پایدارسازی و گودبرداری شهری حائز اهمیت و تعیین کننده می باشد. عوارض مجاور پروژه مسکونی ایران زمین – دی به صورت ترکیبی از خیابان و معبر دسترسی، حیاط های همسایه مجاور و ساختمان های مسکونی ویلایی همجوار بود. به گونه ای که خیابان بن بست دی در مجاورت ضلع شمالی و حیاط ملک پروژه در همجواری با دیواره جنوبی گود قرار داشت. از سویی دیگر یک ساختمان 2 طبقه (با 3 طبقه زیر زمین) و حیاط مربوط به آنها در مجاورت ضلع شرقی و یک ساختمان 2 طبقه (با 1 طبقه زیر زمین) و حیاط مربوط به آنها در همجواری با دیواره غربی گود قرار داشت. حضور ساختمان های مسکونی پر تعداد و تعدد زیاد واحدهای آنها و به تبع آن تعدد مالکین موجب گردید تا ارکان پروژه به ویژه عوامل کارفرمای محترم با چالش اساسی کسب رضایت حفاری از مالکین ملک های مجاور روبرو گردند. زیرا انجام عملیات حفاری گمانه های عناصر تسلیح همچون میخ (نیل) و مهاری (انکر) زیر شالوده (فونداسیون) ساختمان های مجاور بدون اخذ رضایت از مالکین آنها، منع حقوقی دارد به صورتی که در صورت شکایت همسایگان مجاور، ممکن است پیشرفت عملیات اجرایی را متوقف نموده و به طور کلی پروژه را به تعطیلی بکشاند.
طرح و روش متداول و معمول ساخت سازه های منطقه ایران زمین (شهرک غرب) به صورت ویلایی می باشد. از این رو، باید به این نکته نیز توجه داشت که ساختمان های مجاور دیواره های شرقی و غربی گود دارای فاصله از خط زمین پروژه بودند. بنابراین، حفظ ایستایی و پایداری ستون های خاکی موجود در این دیواره ها که به صورت توده خاکی حجیم با نسبت ارتفاع به عرض زیاد می باشند، از چالش های دیگر این پروژه بوده است.
مساحت کوچک زمین پروژه، انجام عملیات خاکبرداری، بارگیری و حمل خاک را با چالش های اساسی روبرو کرده بود. به عنوان مثال ایجاد رمپ خاکی جهت دسترسی به ترازهای نزدیک به کف گود به صورت خط مستقیم یا به صورت دورانی ممکن نبود. از سویی دیگر، با توجه به کارگیری سازه نگهبان خرپایی جهت پایدارسازی دیواره های شرقی و غربی گود، پی منفرد اعضای مورب آن فاصله بسیار کمی از یکدیگر داشتند. این امر صعوبت و چالش مضاعفی برای همکاران اجرایی مستقر در کارگاه در طی فرآیند خاکبرداری، بارگیری و حمل خاک ایجاد نمود. یکی از موارد پر تکرار، محدود شدن و کاهش شعاع عملیاتی بیل های مکانیکی در ترازهای مختلف عملیات پایدارسازی دیواره های شرقی و غربی بود.
چالش مهم دیگر این پروژه مربوط به برنامه زمان بندی بسیار فشرده اجرای آن بود. زیرا با توجه به سیاست کاری و مطابق برنامه زمان بندی ارائه شده و مکاتبات انجام شده از سوی کارفرما، اتمام عملیات پایدارسازی دیواره های گود و خاکبرداری می بایست در بازه زمانی محدود 35 روزه انجام می شد. از این رو، اتمام به موقع و تحویل در موعد مقرر این پروژه یکی از مهم ترین موارد درخواستی کارفرمای محترم آن بود. این امر ضروری می ساخت تا چند اکیپ اجرایی همچون اکیپ جوشکاری، پایدارسازی و خاکبرداری به طور همزمان در محل کارگاه حضور داشته باشند که این امر مستلزم مدیریت بهینه و کارآمد نیروهای انسانی بود.
با توجه به زمان انجام عملیات پایدارسازی و خاکبرداری در ماه های سرد سال، برودت و دمای پایین هوا در محل پروژه، موجب شد تا عملیات بتنی همچون اجرای رویه شاتکریتی و بتن ریشه اعضای قائم خرپایی و کلاف رابط (شناژ)، با مشکلاتی مواجه گردد که ضروری ساخت تا تدابیری جهت رعایت الزامات و ضوابط آیین نامه ای اندیشیده شود.
راهکارهای ارائه شده در پروژه مسکونی ایران زمین – دی:
پس از بررسی و ارزیابی تمامی حالات ممکن و بهینه برای انتخاب و طراحی روش پایدارسازی دیواره های گود و با توجه به قرار گرفتن دیواره های شرقی و غربی گود در مجاورت ساختمان های مسکونی و با توجه به عدم موفقیت در مهیا کردن الزامات و ضوابط آیین نامه ای و حقوقی جهت اخذ رضایت حفاری در دیواره های مذکور پروژه، اجرای روش سازه نگهبان خرپایی جهت پایدارسازی دیواره های گود به کارفرمای محترم ارائه گردید. همچنین برای پایدارسازی دیواره های شمالی و جنوبی از روش میخ کوبی (نیلینگ) استفاده گردید. شایان ذکر است در طراحی اعضای قائم سازه نگهبان خرپایی، حفظ ایستایی و پایداری ستون های خاکی مجاور دیواره های شرقی و غربی گود مورد توجه ویژه قرار گرفت.
با توجه به محدودیت ایجاد رمپ دسترسی خاکبرداری، استفاده از روش دو بیل جهت تکمیل و پیشبرد فرآیند خاکبرداری، بارگیری و حمل خاک مد نظر قرار گرفت. همچنین برنامه زمانی کارکرد بیل های مکانیکی جهت خاکبرداری و حضور ماشین آلات کمپرسی جهت بارگیری و حمل خاک به گونه ای تنظیم گردید تا کوچکترین خللی در آرامش و آسایش همسایه های مجاور ایجاد نگردد.
با توجه به برنامه زمانی محدود ارائه شده توسط کارفرمای محترم پروژه، مدیریت پروژه و گروه مهندسی مقیم و گروه های اجرایی این شرکت همچون گروه تخصصی جوشکاری ساخت اعضای سازه نگهبان خرپایی، گروه تخصصی عملیات پایدارسازی و گروه خاکبرداری به صورت شبانه روز مشغول به کار بوده اند تا با رعایت برنامه زمان بندی 35 روزه، پروژه را در موعد مقرر به اتمام رسانده و تحویل کارفرمای محترم پروژه دهند.
برای رعایت الزامات بتن ریزی در شرایط دمایی پایین و برودت و سردی هوای محیط، استفاده از پشم شیشه و محلول ها و پودرهای ضد یخ مخصوص عملیات بتنی در فصل یخبندان بر اساس تجربه این شرکت در پروژه های مشابه مطابق آیین نامه بتن ایران (آبا) و مبحث نهم مقررات ملی ساختمان در دستور کار گرفت. این امر در اجرای رویه شاتکریتی و بتن ریشه اعضای قائم خرپایی و کلاف رابط (شناژ) مربوط به آنها مورد توجه قرار گرفت.
پروژه مسکونی ایران زمین – دی
شرح کلی پروژه پروژه مسکونی ایران زمین – دی:
پروژه مسکونی ایران زمین – دی یکی از پروژه های پایدارسازی گودهای عمیق شرکت ایستا سازه در منطقه 2 شهرداری تهران واقع در شمال غربی شهر می باشد. این پروژه در زمینی به مساحت 325 متر مربع قرار داشت. بر اساس طراحی سازه ای و معماری انجام شده و نقشه های ارائه شده توسط کارفرمای محترم پروژه، عمیق ترین تراز زیر شالوده (پی یا فونداسیون) سازه پروژه ایران زمین – دی نسبت به تراز صفر خیابان همجوار برابر با 14 متر بود که عملیات گودبرداری، خاکبرداری و پایدارسازی دیواره ها می بایست تا این تراز صورت می گرفت. این شرکت مسئولیت طراحی و اجرای سیستم پایدارسازی دیواره های گود و سیستم زهکشی و خاکبرداری را در این پروژه عهده دار بوده است. طبق محاسبات اولیه سطح دیواره های پایدار شده گود توسط همکاران دفتر فنی شرکت ایستاسازه، سطح کل تمام شده دیواره های پایدارسازی شده برابر با 762 متر مربع بوده است. یکی از فعالیت های مهم و متمایز صورت گرفته در این پروژه مربوط به طراحی و اجرای چند نوع سازه نگهبان خرپایی جهت پایدارسازی دیواره های شرقی و غربی پروژه می باشد. به گونه ای که علاوه بر عدم موفقیت در جلب رضایت از مالکین واحدهای مسکونی مجاور دیواره های فوق الذکر جهت انجام عملیات حفاری گمانه ها جهت اجرای سیستم میخ کوبی (نیلینگ) و مهارگذاری (انکراژ)، تراز زیر شالوده (فونداسیون) سازه طراحی شده برای پروژه دارای چهار تراز مختلف در سطح اشغال پروژه بود.
چالش های پروژه مسکونی ایران زمین – دی:
وضعیت همجواری و عوارض مجاور گود و سربارهای مربوط به آنها همچون ساختمان های مسکونی احداث شده در فرآیند طراحی و اجرای پروژه های پایدارسازی و گودبرداری شهری حائز اهمیت و تعیین کننده می باشد. عوارض مجاور پروژه مسکونی ایران زمین – دی به صورت ترکیبی از خیابان و معبر دسترسی، حیاط های همسایه مجاور و ساختمان های مسکونی ویلایی همجوار بود. به گونه ای که خیابان بن بست دی در مجاورت ضلع شمالی و حیاط ملک پروژه در همجواری با دیواره جنوبی گود قرار داشت. از سویی دیگر یک ساختمان 2 طبقه (با 3 طبقه زیر زمین) و حیاط مربوط به آنها در مجاورت ضلع شرقی و یک ساختمان 2 طبقه (با 1 طبقه زیر زمین) و حیاط مربوط به آنها در همجواری با دیواره غربی گود قرار داشت. حضور ساختمان های مسکونی پر تعداد و تعدد زیاد واحدهای آنها و به تبع آن تعدد مالکین موجب گردید تا ارکان پروژه به ویژه عوامل کارفرمای محترم با چالش اساسی کسب رضایت حفاری از مالکین ملک های مجاور روبرو گردند. زیرا انجام عملیات حفاری گمانه های عناصر تسلیح همچون میخ (نیل) و مهاری (انکر) زیر شالوده (فونداسیون) ساختمان های مجاور بدون اخذ رضایت از مالکین آنها، منع حقوقی دارد به صورتی که در صورت شکایت همسایگان مجاور، ممکن است پیشرفت عملیات اجرایی را متوقف نموده و به طور کلی پروژه را به تعطیلی بکشاند.
طرح و روش متداول و معمول ساخت سازه های منطقه ایران زمین (شهرک غرب) به صورت ویلایی می باشد. از این رو، باید به این نکته نیز توجه داشت که ساختمان های مجاور دیواره های شرقی و غربی گود دارای فاصله از خط زمین پروژه بودند. بنابراین، حفظ ایستایی و پایداری ستون های خاکی موجود در این دیواره ها که به صورت توده خاکی حجیم با نسبت ارتفاع به عرض زیاد می باشند، از چالش های دیگر این پروژه بوده است.
مساحت کوچک زمین پروژه، انجام عملیات خاکبرداری، بارگیری و حمل خاک را با چالش های اساسی روبرو کرده بود. به عنوان مثال ایجاد رمپ خاکی جهت دسترسی به ترازهای نزدیک به کف گود به صورت خط مستقیم یا به صورت دورانی ممکن نبود. از سویی دیگر، با توجه به کارگیری سازه نگهبان خرپایی جهت پایدارسازی دیواره های شرقی و غربی گود، پی منفرد اعضای مورب آن فاصله بسیار کمی از یکدیگر داشتند. این امر صعوبت و چالش مضاعفی برای همکاران اجرایی مستقر در کارگاه در طی فرآیند خاکبرداری، بارگیری و حمل خاک ایجاد نمود. یکی از موارد پر تکرار، محدود شدن و کاهش شعاع عملیاتی بیل های مکانیکی در ترازهای مختلف عملیات پایدارسازی دیواره های شرقی و غربی بود.
چالش مهم دیگر این پروژه مربوط به برنامه زمان بندی بسیار فشرده اجرای آن بود. زیرا با توجه به سیاست کاری و مطابق برنامه زمان بندی ارائه شده و مکاتبات انجام شده از سوی کارفرما، اتمام عملیات پایدارسازی دیواره های گود و خاکبرداری می بایست در بازه زمانی محدود 35 روزه انجام می شد. از این رو، اتمام به موقع و تحویل در موعد مقرر این پروژه یکی از مهم ترین موارد درخواستی کارفرمای محترم آن بود. این امر ضروری می ساخت تا چند اکیپ اجرایی همچون اکیپ جوشکاری، پایدارسازی و خاکبرداری به طور همزمان در محل کارگاه حضور داشته باشند که این امر مستلزم مدیریت بهینه و کارآمد نیروهای انسانی بود.
با توجه به زمان انجام عملیات پایدارسازی و خاکبرداری در ماه های سرد سال، برودت و دمای پایین هوا در محل پروژه، موجب شد تا عملیات بتنی همچون اجرای رویه شاتکریتی و بتن ریشه اعضای قائم خرپایی و کلاف رابط (شناژ)، با مشکلاتی مواجه گردد که ضروری ساخت تا تدابیری جهت رعایت الزامات و ضوابط آیین نامه ای اندیشیده شود.
راهکارهای ارائه شده در پروژه مسکونی ایران زمین – دی:
پس از بررسی و ارزیابی تمامی حالات ممکن و بهینه برای انتخاب و طراحی روش پایدارسازی دیواره های گود و با توجه به قرار گرفتن دیواره های شرقی و غربی گود در مجاورت ساختمان های مسکونی و با توجه به عدم موفقیت در مهیا کردن الزامات و ضوابط آیین نامه ای و حقوقی جهت اخذ رضایت حفاری در دیواره های مذکور پروژه، اجرای روش سازه نگهبان خرپایی جهت پایدارسازی دیواره های گود به کارفرمای محترم ارائه گردید. همچنین برای پایدارسازی دیواره های شمالی و جنوبی از روش میخ کوبی (نیلینگ) استفاده گردید. شایان ذکر است در طراحی اعضای قائم سازه نگهبان خرپایی، حفظ ایستایی و پایداری ستون های خاکی مجاور دیواره های شرقی و غربی گود مورد توجه ویژه قرار گرفت.
با توجه به محدودیت ایجاد رمپ دسترسی خاکبرداری، استفاده از روش دو بیل جهت تکمیل و پیشبرد فرآیند خاکبرداری، بارگیری و حمل خاک مد نظر قرار گرفت. همچنین برنامه زمانی کارکرد بیل های مکانیکی جهت خاکبرداری و حضور ماشین آلات کمپرسی جهت بارگیری و حمل خاک به گونه ای تنظیم گردید تا کوچکترین خللی در آرامش و آسایش همسایه های مجاور ایجاد نگردد.
با توجه به برنامه زمانی محدود ارائه شده توسط کارفرمای محترم پروژه، مدیریت پروژه و گروه مهندسی مقیم و گروه های اجرایی این شرکت همچون گروه تخصصی جوشکاری ساخت اعضای سازه نگهبان خرپایی، گروه تخصصی عملیات پایدارسازی و گروه خاکبرداری به صورت شبانه روز مشغول به کار بوده اند تا با رعایت برنامه زمان بندی 35 روزه، پروژه را در موعد مقرر به اتمام رسانده و تحویل کارفرمای محترم پروژه دهند.
برای رعایت الزامات بتن ریزی در شرایط دمایی پایین و برودت و سردی هوای محیط، استفاده از پشم شیشه و محلول ها و پودرهای ضد یخ مخصوص عملیات بتنی در فصل یخبندان بر اساس تجربه این شرکت در پروژه های مشابه مطابق آیین نامه بتن ایران (آبا) و مبحث نهم مقررات ملی ساختمان در دستور کار گرفت. این امر در اجرای رویه شاتکریتی و بتن ریشه اعضای قائم خرپایی و کلاف رابط (شناژ) مربوط به آنها مورد توجه قرار گرفت.
