شرح کلی پروژه مسکونی ظفر – دلیری:
پروژه مسکونی ظفر – دلیری یکی از پروژه های پایدارسازی گود شرکت ایستا سازه در منطقه شمال شهر تهران واقع در خیابان شهید دستگردی (خیابان ظفر) می باشد. این پروژه که به نام پروژه پاییز 8 نیز شناخته می شد، در زمینی به مساحت 500 متر مربع در خیابان فرید افشار دلیری قرار داشت. بر اساس طراحی سازه ای و معماری انجام شده و نقشه های ارائه شده توسط کارفرمای محترم پروژه، مشخص گردید که حداکثر عمق گود با در نظر گرفتن ضخامت شالوده (فونداسیون) سازه و متناسب با تراز زیر آن برابر با شش و نیم متر می باشد که می بایست عملیات گودبرداری، خاکبرداری و پایدارسازی دیواره ها تا این تراز صورت می گرفت. این شرکت مسئولیت طراحی و اجرای سیستم پایدارسازی دیواره های گود و سیستم زهکشی و خاکبرداری را در این پروژه عهده دار بوده است. از این رو، پس از ارائه گزارش مطالعات مکانیک خاک و مهندسی پی توسط کارفرمای محترم و بازدید همکاران دفتر فنی و طراحی شرکت از محل زمین پروژه، فرآیند طراحی سیستم پایدارسازی دیواره های گود انجام و تکمیل نقشه های مربوطه در دستور کار قرار گرفت. با اتمام عملیات پایدارسازی دیواره ها و مطابق برداشت نهایی سطح دیواره های پایدار شده گود توسط همکاران نقشه برداری، سطح کل تمام شده دیواره های پایدارسازی شده برابر با 580 متر مربع بوده است. یکی از فعالیت های مهم و متمایز صورت گرفته در این پروژه مربوط به پیشروی چند مرحله ای فرآیند طراحی سیستم های پایدارسازی دیواره های این پروژه به علت قدیمی بودن ساختمان های همسایگان مجاور و ریزشی بودن خاک محل پروژه می باشد.
چالش های پروژه مسکونی ظفر – دلیری:
پروژه های پایدارسازی و گودبرداری عمیق در محیط های شهری عموماً با چالش های گوناگونی همچون آب زیرسطحی، تأسیسات زیرزمینی، عوارض مجاور گود، سربارهای سنگین و قابل توجه و … همراه است. از این رو، یکی از نخستین مواردی که در فرآیند طراحی و اجرای روش پایدارسازی دیواره های گود بسیار حائز اهمیت و تعیین کننده بوده و می بایست به طور کامل بررسی گردد، وضعیت همجواری و عوارض مجاور دیواره ها و سربارهای مربوط به آنها همچون ساختمان های مسکونی احداث شده و حیاط آنها، خیابان و معبر دسترسی و فضای سبز و … می باشد. عوارض مجاور پروژه مسکونی ظفر – دلیری به صورت ترکیبی از خیابان و معبر دسترسی، حیاط های همسایه مجاور و ساختمان های مسکونی چند طبقه همجوار بود. به گونه ای که به ترتیب حیاط همسایه و ساختمان آن در مجاورت ضلع شمالی و کوچه نونهالان خیابان فرید افشار دلیری در همجواری با دیواره جنوبی گود قرار داشت. همچنین باید به این نکته توجه داشت که با توجه به قرارگیری تجهیز کارگاه کارفرما که شامل سه عدد کانکس مهندسی و کارگری سنگین بود و استقرار اقلام و لوازم مربوطه همچون مصالح و ماشین آلات عملیات پایدارسازی در دیواره جنوبی، سربار آن نسبت به سربار یک خیابان یا معبر دسترسی عادی، قابل توجه و سنگین بود. از سویی دیگر یک ساختمان 5 طبقه (با یک زیر زمین) و حیاط مربوط به آن در مجاورت ضلع شرقی و یک ساختمان 2 طبقه (بدون زیر زمین) و حیاط مربوط به آن در همجواری با دیواره غربی گود قرار داشت. حضور این ساختمان های مسکونی و تعداد زیاد واحدهای آنها و به تبع آن تعدد مالکین موجب گردید تا در همان ابتدای پروژه، فرآیند کسب رضایت حفاری از مالکین ملک های مجاور برای ارکان پروژه به ویژه عوامل کارفرمای محترم همراه با چالش های بسیاری گردد. زیرا مطابق قوانین، انجام عملیات حفاری گمانه های عناصر تسلیح همچون میخ (نیل) و مهاری (انکر) زیر تراز شالوده (فونداسیون) ساختمان های مجاور بدون اخذ رضایت از مالکین آنها، منع حقوقی دارد به گونه ای که در صورت شکایت همسایگان مجاور، ممکن است پیشرفت عملیات اجرایی را متوقف نموده و به طور کلی پروژه را به تعطیلی بکشاند.
علاوه بر اهمیت قرارگیری زمین پروژه در مجاورت سازه های مسکونی چند طبقه، چالش دیگر مربوط به قدیمی بودن این سازه ها و کیفیت ساخت بسیار پایین آنها به ویژه از نظر اتصالات به کار رفته در آنها و پی یا شالوده سازه آنها می باشد. به گونه ای که ساختمان همسایه غربی پروژه (ساختمان 2 طبقه) بسیار قدیمی و فرسوده و فاقد شالوده (فونداسیون) بود. این امر، علاوه بر ضرورت به کارگیری دقت و حساسیت بسیار زیاد در فرآیند طراحی سیستم پایدارسازی دیواره های مربوطه، ایجاب می کرد تا عملیات پنل برداری، پایدارسازی و خاکبرداری مرحله ای (رینگ مرحله ای پایدارسازی) با دقت بیشتر و طی مراحل کوچک تر انجام گردد به طوری که در هر تراز پایدارسازی و خاکبرداری، پیوستگی عملیات در راستای دیواره حفظ گردد. افزون بر موارد فوق، حضور سازه های مسکونی که مالکین آنها همراهی و تعامل خوبی با کارفرمای پروژه از خود نشان نداده بودند، ایجاب می کرد تا عملیات پایش و کنترل تغییر مکان دیواره های مجاور ساختمان های آنها یعنی دیواره های شرقی و غربی، با دقت و حساسیت بیشتری صورت پذیرد. نارضایتی و عدم همراهی همسایگان به قدری بود که به همکاران نقشه برداری ما، اجازه نصب نقاط نشانه (تارگت) بر روی دیوار ساختمان های خود جهت پایش (مانیتورینگ) و کنترل تغییر مکان دیواره های گود نیز ندادند.
پس از شروع عملیات اجرایی و در حین پایدارسازی ترازهای ابتدایی دیواره شرقی گود، همکاران اجرایی مشاهده کردند که شالوده (فونداسیون) ساختمان همسایه مجاور در داخل زمین پروژه اجرا شده و به حریم آن تجاوز کرده است.
در فرآیند طراحی سیستم پایدارسازی دیواره های شمالی و جنوبی گود، استعلام های مربوط به وضعیت و تراز قرارگیری عوارض و تأسیسات شهری همچون برق، آب شرب، فاضلاب و گاز از نهادها و سازمان های مربوطه اخذ گردید تا با توجه به آنها، طراحی سیستم پایدارسازی انجام و تراز قرارگیری عناصر تسلیح تعیین گردد. با توجه به اعلام کارفرمای پروژه، این سازمان ها تراز قرار گیری لوله انتقال آب شهری و انشعابات گاز را در تراز ارتفاعی کمتر از دو متر (بسیار نزدیک) از سطح خیابان مجاور ضلع جنوبی گزارش نمودند. از سویی دیگر، با انجام تحقیقات و از طریق بازدید به عمل آمده از حیاط همسایه شمالی پروژه، مشخص گردید که یک تانکر بتنی آب ویژه عملیات آتش نشانی و اطفاء حریق در فاصله پنج و نیم متری از لبه گود پروژه قرار دارد.
به هنگام حفاری گمانه های زیر حیاط و ساختمان های دیواره شرقی و غربی و همچنین در برخی از گمانه های دیواره جنوبی، وجود پر رنگ لایه خاک دستی و ریزشی مشاهده شد که علاوه بر ایجاد صعوبت در پیشروی فرآیند حفاری، در مرحله تزریق گمانه ها نیز چالش هایی به وجود آورد.
در مجاورت دیواره جنوبی پروژه، کابل انتقال برق فشار قوی قرار داشت که علاوه بر ایجاد چالش در عبور و مرور و تردد برای ماشین آلات تأمین و حمل مصالح پایدارسازی همچون سیمان، ماسه، آب، میخ (نیل)، مهاری (انکر)، صفحات مشبک مش، صفحات سر میخ (هد نیل) و سر مهاری (هد انکر) و آهن آلات مورد نیاز برای سازه نگهبان خرپایی و همچنین ماشین آلات خاکبرداری همچون بیل مکانیکی، لودر، جرثقیل دکل بلند و به ویژه کامیون های کمپرسی حمل خاک که حتی در برخی موارد می بایست جهت بارگیری خاک در مجاورت آن توقف می نمودند، در مرحله جمع آوری رمپ خاکبرداری پروژه چالش هایی برای همکاران اجرایی ما ایجاد نمود.
همان طور که در بسیاری از پروژه های عمرانی دو عنصر آب و خاک نقش بسیار پر رنگ و ارتباط تنگاتنگی با هم دارند، وجود منابع آب متعدد در اطراف این پروژه از قبیل چاه، قنات، میله و انباره نیز بسیار پر تعداد و چشمگیر بود. به طوری که سه عدد طوقه قنات در زیر تراز کف گود، دو عدد طوقه چاه در محل قرارگیری پی منفرد اعضای مورب سازه نگهبان خرپایی و یک عدد طوقه چاه آب شرب شهری در مجاورت دیواره جنوبی پروژه و در محدوده رمپ خاکبرداری قرار داشت. علاوه بر این به علت حضور سرویس های بهداشتی کارگاه و باغچه شامل چند درخت در نزدیکی ضلع جنوبی گود، حضور آب در مجاورت آن بسیار پر رنگ بود. این امر علاوه بر اینکه اجرای عملیات پنل برداری و پایدارسازی را با چالش مواجه کرده و از سرعت پیشرفت آن می کاست، در فرآیند عملیات خاکبرداری، بارگیری و حمل خاک به ویژه در مرحله جمع آوری رمپ خاکی پروژه چالش هایی را برای همکاران اجرایی مستقر در کارگاه ایجاد نمود.
بازه زمانی عملیات گودبرداری و اجرای سیستم پایدارسازی پروژه ظفر – دلیری بیشتر ماه های گرم سال را در بر می گرفت. از این رو، به علت نوسانات شدید و قطعی چندین باره برق، از سرعت پیشرفت عملیات اجرایی کاسته می شد. این امر علاوه بر ایجاد چالش در پیشبرد دقیق و منظم برنامه زمان بندی پروژه، خسارت هایی به ماشین آلات پایدارسازی شرکت همچون دستگاه بتن پاشی (شاتکریت)، دستگاه جوش و دستگاه تزریق دوغاب وارد نمود.
راهکارهای ارائه شده در پروژه مسکونی ظفر – دلیری:
قرار گرفتن دیواره های شرقی و غربی گود در مجاورت ساختمان های مسکونی و با توجه به عدم موفقیت در مهیا کردن الزامات و ضوابط آیین نامه ای و حقوقی جهت اخذ رضایت حفاری در دیواره های مذکور پروژه، اجرای روش سازه نگهبان خرپایی جهت پایدارسازی دیواره های گود به کارفرمای محترم ارائه گردید. همچنین برای پایدارسازی دیواره های شمالی و جنوبی از روش میخ کوبی (نیلینگ) استفاده گردید. به علت وجود تأسیسات زیر سطحی شهری به ویژه آب شرب و گاز شهری، زاویه حفاری گمانه های عناصر تسلیح در ردیف نخست دیواره جنوبی افزایش یافت تا از برخورد گمانه ها به تأسیسات شهری در مجاورت این دیواره ممانعت به عمل آمده و فرآیند حفاری ها با موفقیت انجام گردد.
با توجه به حساسیت های موجود در پروژه به علت نارضایتی و عدم همراهی مالکین ساختمان های مجاور، حفاری چاه های مربوط به اعضای قائم خرپا، نصب و حمل اعضای خرپایی، عملیات جوشکاری در محل، حفاری گمانه های مربوط به عناصر تسلیح، پنل برداری دندانه موشی و پیشروی عملیات خاکبرداری و بارگیری و حمل خاک با حفظ تدابیر فنی و با رعایت الزامات ایمنی و در کمال آرامش صورت پذیرفت تا کوچکترین خللی در آرامش و آسایش همسایه های مجاور ایجاد نگردد.
برای حل چالش تجاوز پی (فونداسیون) ساختمان دیواره شرقی به حریم پروژه، همکاران اجرایی با صرف انرژی و زمان زیاد اقدام به تخریب و خرد کردن قطعات آن نمودند تا حریم قانونی خط پروژه جهت اجرای عملیات پایدارسازی تأمین گردد.
حضور منابع متعدد آب در اطراف زمین پروژه به ویژه در مجاورت دیواره های جنوبی و غربی موجب گردید تا اجرای عناصر زهکشی شامل نوارها و لوله های زهکش با تراکم بالا در دستور کار همکاران اجرایی قرار گیرد تا حضور آب و فشار جانبی هیدرواستاتیک ناشی از آن در پشت دیواره های گود به حداقل ممکن برسد.
با توجه به نوسانات زیاد و قطعی مکرر برق، با همراهی و تعامل کارفرمای محترم پروژه، یک ژنراتور برق برای تأمین برق مصرفی کارگاه به ویژه جهت کارکرد ماشین آلات پایدارسازی و با هدف ایجاد تداوم و پیوستگی در فرآیند عملیات پایدارسازی و افزایش سرعت پیشرفت عملیات اجرایی تهیه گردید.
پروژه مسکونی ظفر – دلیری
شرح کلی پروژه مسکونی ظفر – دلیری:
پروژه مسکونی ظفر – دلیری یکی از پروژه های پایدارسازی گود شرکت ایستا سازه در منطقه شمال شهر تهران واقع در خیابان شهید دستگردی (خیابان ظفر) می باشد. این پروژه که به نام پروژه پاییز 8 نیز شناخته می شد، در زمینی به مساحت 500 متر مربع در خیابان فرید افشار دلیری قرار داشت. بر اساس طراحی سازه ای و معماری انجام شده و نقشه های ارائه شده توسط کارفرمای محترم پروژه، مشخص گردید که حداکثر عمق گود با در نظر گرفتن ضخامت شالوده (فونداسیون) سازه و متناسب با تراز زیر آن برابر با شش و نیم متر می باشد که می بایست عملیات گودبرداری، خاکبرداری و پایدارسازی دیواره ها تا این تراز صورت می گرفت. این شرکت مسئولیت طراحی و اجرای سیستم پایدارسازی دیواره های گود و سیستم زهکشی و خاکبرداری را در این پروژه عهده دار بوده است. از این رو، پس از ارائه گزارش مطالعات مکانیک خاک و مهندسی پی توسط کارفرمای محترم و بازدید همکاران دفتر فنی و طراحی شرکت از محل زمین پروژه، فرآیند طراحی سیستم پایدارسازی دیواره های گود انجام و تکمیل نقشه های مربوطه در دستور کار قرار گرفت. با اتمام عملیات پایدارسازی دیواره ها و مطابق برداشت نهایی سطح دیواره های پایدار شده گود توسط همکاران نقشه برداری، سطح کل تمام شده دیواره های پایدارسازی شده برابر با 580 متر مربع بوده است. یکی از فعالیت های مهم و متمایز صورت گرفته در این پروژه مربوط به پیشروی چند مرحله ای فرآیند طراحی سیستم های پایدارسازی دیواره های این پروژه به علت قدیمی بودن ساختمان های همسایگان مجاور و ریزشی بودن خاک محل پروژه می باشد.
چالش های پروژه مسکونی ظفر – دلیری:
پروژه های پایدارسازی و گودبرداری عمیق در محیط های شهری عموماً با چالش های گوناگونی همچون آب زیرسطحی، تأسیسات زیرزمینی، عوارض مجاور گود، سربارهای سنگین و قابل توجه و … همراه است. از این رو، یکی از نخستین مواردی که در فرآیند طراحی و اجرای روش پایدارسازی دیواره های گود بسیار حائز اهمیت و تعیین کننده بوده و می بایست به طور کامل بررسی گردد، وضعیت همجواری و عوارض مجاور دیواره ها و سربارهای مربوط به آنها همچون ساختمان های مسکونی احداث شده و حیاط آنها، خیابان و معبر دسترسی و فضای سبز و … می باشد. عوارض مجاور پروژه مسکونی ظفر – دلیری به صورت ترکیبی از خیابان و معبر دسترسی، حیاط های همسایه مجاور و ساختمان های مسکونی چند طبقه همجوار بود. به گونه ای که به ترتیب حیاط همسایه و ساختمان آن در مجاورت ضلع شمالی و کوچه نونهالان خیابان فرید افشار دلیری در همجواری با دیواره جنوبی گود قرار داشت. همچنین باید به این نکته توجه داشت که با توجه به قرارگیری تجهیز کارگاه کارفرما که شامل سه عدد کانکس مهندسی و کارگری سنگین بود و استقرار اقلام و لوازم مربوطه همچون مصالح و ماشین آلات عملیات پایدارسازی در دیواره جنوبی، سربار آن نسبت به سربار یک خیابان یا معبر دسترسی عادی، قابل توجه و سنگین بود. از سویی دیگر یک ساختمان 5 طبقه (با یک زیر زمین) و حیاط مربوط به آن در مجاورت ضلع شرقی و یک ساختمان 2 طبقه (بدون زیر زمین) و حیاط مربوط به آن در همجواری با دیواره غربی گود قرار داشت. حضور این ساختمان های مسکونی و تعداد زیاد واحدهای آنها و به تبع آن تعدد مالکین موجب گردید تا در همان ابتدای پروژه، فرآیند کسب رضایت حفاری از مالکین ملک های مجاور برای ارکان پروژه به ویژه عوامل کارفرمای محترم همراه با چالش های بسیاری گردد. زیرا مطابق قوانین، انجام عملیات حفاری گمانه های عناصر تسلیح همچون میخ (نیل) و مهاری (انکر) زیر تراز شالوده (فونداسیون) ساختمان های مجاور بدون اخذ رضایت از مالکین آنها، منع حقوقی دارد به گونه ای که در صورت شکایت همسایگان مجاور، ممکن است پیشرفت عملیات اجرایی را متوقف نموده و به طور کلی پروژه را به تعطیلی بکشاند.
علاوه بر اهمیت قرارگیری زمین پروژه در مجاورت سازه های مسکونی چند طبقه، چالش دیگر مربوط به قدیمی بودن این سازه ها و کیفیت ساخت بسیار پایین آنها به ویژه از نظر اتصالات به کار رفته در آنها و پی یا شالوده سازه آنها می باشد. به گونه ای که ساختمان همسایه غربی پروژه (ساختمان 2 طبقه) بسیار قدیمی و فرسوده و فاقد شالوده (فونداسیون) بود. این امر، علاوه بر ضرورت به کارگیری دقت و حساسیت بسیار زیاد در فرآیند طراحی سیستم پایدارسازی دیواره های مربوطه، ایجاب می کرد تا عملیات پنل برداری، پایدارسازی و خاکبرداری مرحله ای (رینگ مرحله ای پایدارسازی) با دقت بیشتر و طی مراحل کوچک تر انجام گردد به طوری که در هر تراز پایدارسازی و خاکبرداری، پیوستگی عملیات در راستای دیواره حفظ گردد. افزون بر موارد فوق، حضور سازه های مسکونی که مالکین آنها همراهی و تعامل خوبی با کارفرمای پروژه از خود نشان نداده بودند، ایجاب می کرد تا عملیات پایش و کنترل تغییر مکان دیواره های مجاور ساختمان های آنها یعنی دیواره های شرقی و غربی، با دقت و حساسیت بیشتری صورت پذیرد. نارضایتی و عدم همراهی همسایگان به قدری بود که به همکاران نقشه برداری ما، اجازه نصب نقاط نشانه (تارگت) بر روی دیوار ساختمان های خود جهت پایش (مانیتورینگ) و کنترل تغییر مکان دیواره های گود نیز ندادند.
پس از شروع عملیات اجرایی و در حین پایدارسازی ترازهای ابتدایی دیواره شرقی گود، همکاران اجرایی مشاهده کردند که شالوده (فونداسیون) ساختمان همسایه مجاور در داخل زمین پروژه اجرا شده و به حریم آن تجاوز کرده است.
در فرآیند طراحی سیستم پایدارسازی دیواره های شمالی و جنوبی گود، استعلام های مربوط به وضعیت و تراز قرارگیری عوارض و تأسیسات شهری همچون برق، آب شرب، فاضلاب و گاز از نهادها و سازمان های مربوطه اخذ گردید تا با توجه به آنها، طراحی سیستم پایدارسازی انجام و تراز قرارگیری عناصر تسلیح تعیین گردد. با توجه به اعلام کارفرمای پروژه، این سازمان ها تراز قرار گیری لوله انتقال آب شهری و انشعابات گاز را در تراز ارتفاعی کمتر از دو متر (بسیار نزدیک) از سطح خیابان مجاور ضلع جنوبی گزارش نمودند. از سویی دیگر، با انجام تحقیقات و از طریق بازدید به عمل آمده از حیاط همسایه شمالی پروژه، مشخص گردید که یک تانکر بتنی آب ویژه عملیات آتش نشانی و اطفاء حریق در فاصله پنج و نیم متری از لبه گود پروژه قرار دارد.
به هنگام حفاری گمانه های زیر حیاط و ساختمان های دیواره شرقی و غربی و همچنین در برخی از گمانه های دیواره جنوبی، وجود پر رنگ لایه خاک دستی و ریزشی مشاهده شد که علاوه بر ایجاد صعوبت در پیشروی فرآیند حفاری، در مرحله تزریق گمانه ها نیز چالش هایی به وجود آورد.
در مجاورت دیواره جنوبی پروژه، کابل انتقال برق فشار قوی قرار داشت که علاوه بر ایجاد چالش در عبور و مرور و تردد برای ماشین آلات تأمین و حمل مصالح پایدارسازی همچون سیمان، ماسه، آب، میخ (نیل)، مهاری (انکر)، صفحات مشبک مش، صفحات سر میخ (هد نیل) و سر مهاری (هد انکر) و آهن آلات مورد نیاز برای سازه نگهبان خرپایی و همچنین ماشین آلات خاکبرداری همچون بیل مکانیکی، لودر، جرثقیل دکل بلند و به ویژه کامیون های کمپرسی حمل خاک که حتی در برخی موارد می بایست جهت بارگیری خاک در مجاورت آن توقف می نمودند، در مرحله جمع آوری رمپ خاکبرداری پروژه چالش هایی برای همکاران اجرایی ما ایجاد نمود.
همان طور که در بسیاری از پروژه های عمرانی دو عنصر آب و خاک نقش بسیار پر رنگ و ارتباط تنگاتنگی با هم دارند، وجود منابع آب متعدد در اطراف این پروژه از قبیل چاه، قنات، میله و انباره نیز بسیار پر تعداد و چشمگیر بود. به طوری که سه عدد طوقه قنات در زیر تراز کف گود، دو عدد طوقه چاه در محل قرارگیری پی منفرد اعضای مورب سازه نگهبان خرپایی و یک عدد طوقه چاه آب شرب شهری در مجاورت دیواره جنوبی پروژه و در محدوده رمپ خاکبرداری قرار داشت. علاوه بر این به علت حضور سرویس های بهداشتی کارگاه و باغچه شامل چند درخت در نزدیکی ضلع جنوبی گود، حضور آب در مجاورت آن بسیار پر رنگ بود. این امر علاوه بر اینکه اجرای عملیات پنل برداری و پایدارسازی را با چالش مواجه کرده و از سرعت پیشرفت آن می کاست، در فرآیند عملیات خاکبرداری، بارگیری و حمل خاک به ویژه در مرحله جمع آوری رمپ خاکی پروژه چالش هایی را برای همکاران اجرایی مستقر در کارگاه ایجاد نمود.
بازه زمانی عملیات گودبرداری و اجرای سیستم پایدارسازی پروژه ظفر – دلیری بیشتر ماه های گرم سال را در بر می گرفت. از این رو، به علت نوسانات شدید و قطعی چندین باره برق، از سرعت پیشرفت عملیات اجرایی کاسته می شد. این امر علاوه بر ایجاد چالش در پیشبرد دقیق و منظم برنامه زمان بندی پروژه، خسارت هایی به ماشین آلات پایدارسازی شرکت همچون دستگاه بتن پاشی (شاتکریت)، دستگاه جوش و دستگاه تزریق دوغاب وارد نمود.
راهکارهای ارائه شده در پروژه مسکونی ظفر – دلیری:
قرار گرفتن دیواره های شرقی و غربی گود در مجاورت ساختمان های مسکونی و با توجه به عدم موفقیت در مهیا کردن الزامات و ضوابط آیین نامه ای و حقوقی جهت اخذ رضایت حفاری در دیواره های مذکور پروژه، اجرای روش سازه نگهبان خرپایی جهت پایدارسازی دیواره های گود به کارفرمای محترم ارائه گردید. همچنین برای پایدارسازی دیواره های شمالی و جنوبی از روش میخ کوبی (نیلینگ) استفاده گردید. به علت وجود تأسیسات زیر سطحی شهری به ویژه آب شرب و گاز شهری، زاویه حفاری گمانه های عناصر تسلیح در ردیف نخست دیواره جنوبی افزایش یافت تا از برخورد گمانه ها به تأسیسات شهری در مجاورت این دیواره ممانعت به عمل آمده و فرآیند حفاری ها با موفقیت انجام گردد.
با توجه به حساسیت های موجود در پروژه به علت نارضایتی و عدم همراهی مالکین ساختمان های مجاور، حفاری چاه های مربوط به اعضای قائم خرپا، نصب و حمل اعضای خرپایی، عملیات جوشکاری در محل، حفاری گمانه های مربوط به عناصر تسلیح، پنل برداری دندانه موشی و پیشروی عملیات خاکبرداری و بارگیری و حمل خاک با حفظ تدابیر فنی و با رعایت الزامات ایمنی و در کمال آرامش صورت پذیرفت تا کوچکترین خللی در آرامش و آسایش همسایه های مجاور ایجاد نگردد.
برای حل چالش تجاوز پی (فونداسیون) ساختمان دیواره شرقی به حریم پروژه، همکاران اجرایی با صرف انرژی و زمان زیاد اقدام به تخریب و خرد کردن قطعات آن نمودند تا حریم قانونی خط پروژه جهت اجرای عملیات پایدارسازی تأمین گردد.
حضور منابع متعدد آب در اطراف زمین پروژه به ویژه در مجاورت دیواره های جنوبی و غربی موجب گردید تا اجرای عناصر زهکشی شامل نوارها و لوله های زهکش با تراکم بالا در دستور کار همکاران اجرایی قرار گیرد تا حضور آب و فشار جانبی هیدرواستاتیک ناشی از آن در پشت دیواره های گود به حداقل ممکن برسد.
با توجه به نوسانات زیاد و قطعی مکرر برق، با همراهی و تعامل کارفرمای محترم پروژه، یک ژنراتور برق برای تأمین برق مصرفی کارگاه به ویژه جهت کارکرد ماشین آلات پایدارسازی و با هدف ایجاد تداوم و پیوستگی در فرآیند عملیات پایدارسازی و افزایش سرعت پیشرفت عملیات اجرایی تهیه گردید.
