شرح کلی پروژه مسکونی سعادت آباد – ساید پارک:
پروژه مسکونی سعادت آباد – ساید پارک یکی از پروژه های پایدارسازی گودهای عمیق شرکت ایستا سازه در منطقه 2 شهرداری تهران می باشد. این پروژه در زمینی به مساحت 4500 متر مربع قرار داشت. بر اساس طراحی سازه ای و معماری انجام شده و نقشه های ارائه شده توسط کارفرمای محترم پروژه، تراز زیر پی (شالوده یا فونداسیون) سازه پروژه سعادت آباد – ساید پارک برابر با 17 متر بود که عملیات گودبرداری، خاکبرداری و پایدارسازی دیواره ها می بایست تا این تراز صورت می گرفت. این شرکت مسئولیت طراحی و اجرای سیستم پایدارسازی دیواره های گود و سیستم زهکشی و خاکبرداری را در این پروژه عهده دار بوده است. طبق برداشت نهایی سطح دیواره های پایدار شده گود توسط همکاران نقشه برداری برابر با 4800 متر مربع بوده است. یکی از فعالیت های مهم و تحسین برانگیز صورت گرفته در این پروژه مربوط به طراحی و اجرای سیستم پایدارسازی و زهکشی دیواره ها با محوریت حفظ درختان، گیاهان و فضای سبز در همجواری محدوده پروژه بوده است. به گونه ای که سعی گردید تا فرآیند طراحی و عملیات اجرایی پروژه در راستای احترام به محیط زیست و کوشش در حفظ آن بوده و تا حد امکان، پیشرفت عملیات با هدف همسو بودن و سازگاری بیشتر با محیط زیست، همراه باشد. از سویی دیگر، تأسیسات بسیار مهم و اثرگذار دکل برق و ایستگاه پست گاز در مجاورت دیواره های گود قرار داشت که با تعامل، هم اندیشی و همکاری شایسته همکاران دفتر طراحی و همکاران اجرایی، به طور کامل از این تأسیسات محافظت گردید.
چالش های پروژه مسکونی سعادت آباد – ساید پارک:
پروژه های پایدارسازی و گودبرداری عمیق در محیط های شهری عموماً با چالش های گوناگونی همچون آب زیرسطحی، تأسیسات زیرزمینی، عوارض مجاور گود، سربارهای سنگین و قابل توجه و … همراه است. از این رو، یکی از نخستین مواردی که در فرآیند طراحی و اجرای روش پایدارسازی دیواره های گود بسیار حائز اهمیت و تعیین کننده بوده و می بایست به طور کامل بررسی گردد، وضعیت همجواری و عوارض مجاور دیواره ها و سربارهای مربوط به آنها همچون ساختمان های مسکونی احداث شده و حیاط آنها، خیابان و معبر دسترسی و فضای سبز و … می باشد. عوارض مجاور پروژه مسکونی سعادت آباد – ساید پارک به صورت ترکیبی از خیابان اصلی، معبر دسترسی محلی و پارک و فضای سبز و از همه مهم تر دکل برق و پست گاز بود. به گونه ای که خیابان نیما یوشیج منطقه سعادت آباد در مجاورت ضلع جنوبی و خیابان پاسارگاد پنجم در همجواری با دیواره شرقی گود قرار داشت. علاوه بر این، یک دکل بلند انتقال برق و ایستگاه پمپاژ گاز شهری در خیابان پاسارگاد پنجم در نزدیکی دیواره شرقی قرار داشتند. از سویی دیگر دو مجموعه فضای سبز بزرگ در همجواری با دیواره غربی (پارک گلدیسان) قرار داشت.
در مجاورت دیواره شمالی (بخش شمالی فضای سبز همجوار پروژه) ساختمان های مسکونی پر تعداد قرار داشت به گونه ای که به علت تعدد زیاد واحدهای آنها و به تبع آن تعدد مالکین، چالش های بسیاری در حین عملیات اجرایی برای ارکان مختلف پروژه به ویژه همکاران اجرایی شرکت ایجاد نمود که مهم ترین آن عدم تعامل و همراهی ساکنین واحدهای مجاور طی عملیات حفاری گمانه های عناصر تسلیح روش پایدارسازی در نظر گرفته شده و عملیات خاکبرداری در شب بود. به دفعات مختلف، پیگیری و شکایت همسایگان و حضور مستمر آنها در محل پروژه موجب گردید عملیات اجرایی کارگاه متوقف گردد و با کاهش سرعت پیشرفت آن، در برنامه جامع زمان بندی پروژه وقفه ایجاد گردد.
طراحی و اجرای سیستم پایدارسازی دیواره شرقی گود به دلایل مختلف همچون وجود دکل بلند برق (تناژ بسیار بالا و قابل توجه) و بسیار حساس به تغییر مکان در بر دیواره و قرارگیری ایستگاه پمپاژ گاز شهری (پست گاز) در فاصله هشت متری از لبه حفاظ دیواره شرقی بسیار پر چالش بود و روند عملیات طراحی و اجرای سیستم پایدارسازی را با حساسیت های ویژه ای رو به رو نمود. از سویی دیگر، با توجه به همجواری خیابان پاسارگاد پنجم در فاصله بسیار نزدیک با دیواره شرقی گود و امکان برخورد گمانه های عناصر تسلیح همچون میخ (نیل)، مهاری (انکر) و زهکش های افقی با عوارض و تأسیسات شهری همچون برق، آب شرب، فاضلاب و گاز، استعلام های مربوط به وضعیت و تراز قرارگیری لوله ها و انشعابات آنها از نهادها و سازمان های مربوطه اخذ گردید تا با توجه به آنها، طراحی سیستم پایدارسازی انجام و تراز قرارگیری عناصر تسلیح تعیین گردد. بر اساس اعلام کتبی و رسمی سازمان های آب و فاضلاب و اداره گاز استان تهران، لوله های گاز شهری و فاضلاب در عمق سه و نیم متری از کف خیابان پاسارگاد پنجم قرار داشت. از این رو، به علت احتمال برخورد گمانه های حفاری به این لوله ها، امکان استفاده از روش های میخ کوبی (نیلینگ) و مهاری گذاری (انکراژ) جهت پایدارسازی دیواره گود در چهار متر ابتدایی آن میسر نبود.
قرارگیری زمین پروژه ساید پارک در مجاورت این سازه و عوارض بسیار مهم، علاوه بر ضرورت به کارگیری دقت و حساسیت بسیار زیاد در فرآیند طراحی سیستم پایدارسازی دیواره های مربوطه، ایجاب می کرد تا عملیات پنل برداری، پایدارسازی و خاکبرداری مرحله ای (رینگ مرحله ای پایدارسازی) با دقت بیشتر و طی مراحل کوچک تر انجام گردد به طوری که در هر تراز پایدارسازی و خاکبرداری، پیوستگی عملیات در راستای دیواره حفظ گردد. افزون بر موارد فوق، عملیات پایش و کنترل تغییر مکان دیواره های مجاور این سازه ها به ویژه دیوار شرقی مجاور دکل بلند برق، با دقت و حساسیت بیشتری صورت پذیرد.
به علت شیب طبیعی زمین به سمت زمین پروژه، شریان اصلی و طبیعی آب به سمت داخل گود بود. این امر موجب می گردید تا جریان آب منابع اطراف همچون قنات و آبروهای طبیعی به سمت محدوده داخل گود روانه گردد.
وجود منابع آبی و حضور حجم قابل توجه آب در دیواره های شمالی و غربی بسیار پر رنگ تر بود. در دیواره غربی پروژه پارک گلدیسان سعادت آباد قرار داشت از این رو، به علت آبیاری مستمر درختان و فضای سبز آنها، علاوه بر ایجاد فشار هیدرواستاتیک بر دیواره غربی گود، همواره چالش تجمع آب پشت دیواره و احتمال نفوذ آن به داخل گود وجود داشت. در دیواره شمالی نیز تقریباً چنین شرایطی برقرار بود و عملیات اجرایی آن با چالش مواجه بود.
همکاران اجرایی ایستاسازه در حین عملیات حفاری گمانه های عناصر تسلیح دیواره شمالی به یک انبار فرسوده و قدیمی برخورد کردند. این امر موجب گردید تا زمانی جهت پیدا کردن مالک و راه دسترسی به انبار صرف گردد تا پس از تخلیه کامل اقلام آن، مجدداً عملیات حفاری از سر گرفته شود. همچنین با هماهنگی دفتر فنی، تغییراتی در تراز و زاویه حفاری گمانه ها ایجاد شد.
چالش عملیات حفاری گمانه ها صرفاً به دیواره های شمالی و شرقی محدود نبود. به طوری که در روند عملیات حفاری گمانه های دیواره غربی به علت وجود ضخامت قابل توجه خاک دستی و نباتی، همکاران اجرایی با چالش ریزش گمانه های حفاری مواجه شدند. همچنین به علت حضور پارک گلدیسان در مجاورت دیواره غربی، ریشه چند درخت تنومند و قدیمی در عمقی نزدیک به سه متر داخل خاک پشت دیواره، ریشه دوانیده بودند. از این رو، امکان حفاری برخی از گمانه های در نظر گرفته برای عناصر تسلیح و زهکش های افقی میسر نبود. علاوه بر ایجاد صعوبت در پیشروی فرآیند حفاری، در مرحله تزریق این گمانه ها نیز چالش هایی به وجود آمد.
در نزدیکی کنج جنوب شرقی زمین پروژه یک باسکول سنگین قدیمی وجود داشت. با توجه به قدیمی بودن آن و ضخامت قابل توجه بتن شالوده (فونداسیون) آن، جهت تخریب و برچیدن آن زمان و انرژی زیادی صرف گردید.
چالش مهم دیگر این پروژه مربوط به برنامه زمان بندی بسیار فشرده اجرای آن بود. زیرا با توجه به سیاست کاری و مطابق برنامه زمان بندی ارائه شده و مکاتبات انجام شده از سوی کارفرما، اتمام عملیات پایدارسازی دیواره های گود و خاکبرداری می بایست در بازه زمانی محدودی انجام می شد. از این رو، اتمام به موقع و تحویل در موعد مقرر این پروژه یکی از مهم ترین موارد درخواستی کارفرمای محترم آن بود. این امر ضروری می ساخت تا چند اکیپ اجرایی همچون اکیپ جوشکاری، پایدارسازی و خاکبرداری به طور همزمان در محل کارگاه حضور داشته باشند که این امر مستلزم مدیریت بهینه و کارآمد نیروهای انسانی بود.
راهکارهای ارائه شده در پروژه مسکونی سعادت آباد – ساید پارک:
پس از بررسی و ارزیابی تمامی حالات ممکن و بهینه برای انتخاب و طراحی روش پایدارسازی دیواره های گود، در دیواره های شمالی و غربی استفاده از سیستم ترکیبی میخ کوبی (نیلینگ) و مهارگذاری (انکراژ) در دستور کار قرار گرفت. جهت پایدارسازی دیواره شرقی گود در محدوده دکل برق، طراحی ژئوتکنیکی مجزایی با استفاده از ترکیب شمع بتنی (سولجر پایل)، میخ کوبی (نیلینگ) و مهارگذاری (انکراژ) در نظر گرفته شد. همچنین جهت جلوگیری از برخورد گمانه های حفاری عناصر تسلیح همچون میخ (نیل) و مهاری (انکر) و زهکش های افقی با لوله های مدفون گاز شهری و فاضلاب، اولین گمانه در عمق 4 متری حفاری گردید. برای پایدارسازی سایر بخش های دیواره شرقی، اجرای سیستم ترکیبی شامل شمع فلزی کوتاه (سولجر معلق)، میخ کوبی (نیلینگ) و مهارگذاری (انکراژ) در دستور کار قرار گرفت. برای پایدارسازی دیواره جنوبی نیز صرفاً روش میخ کوبی (نیلینگ) ارائه شد. همچنین به علت قرارگیری تجهیز کارگاه و استقرار اقلام و لوازم مربوطه (حضور نزدیک به بیست کانکس مهندسی و کارگری) در قسمت فوقانی این دیواره، در مرحله نخست پایدارسازی به درخواست کارفرما یک پله کوتاه (برم) به ارتفاع دو متر اجرا گردید. همکاران اجرایی شرکت حفظ تدابیر فنی و رعایت الزامات ایمنی را در تمامی مراحل پایدارسازی دیواره ها سرلوحه کار خود قرار داده بودند.
به علت قرارگیری ساختمان های مسکونی در مجاورت دیواره شمالی و عدم تعامل و همراهی ساکنین آنها با کارفرمای محترم پروژه، سعی گردید تا مراحلی از عملیات اجرایی که مولد آلودگی صوتی هستند و برای ساکنین همجوار ایجاد مزاحمت می نمود، در ساعات مشخصی از شبانه روز انجام گیرد. طبق برنامه زمان بندی ارائه شده به کارفرما سعی گردید تا عملیات حفاری در ساعات ابتدایی و بتن پاشی جهت اجرای رویه شاتکریتی در ساعات پایانی روز کاری، انجام گردد. این برنامه زمان بندی باعث می شد تا در ساعات میانی روز، دستگاه کمپرسور باد خاموش بوده و فعالیت های کم سر و صدا تر همچون تسطیح (رگلاژ) دیواره ها، بستن صفحات مشبک مش، نصب صفحات سر میخ (هد نیل) و سر مهاری (هد انکر)، تزریق و پک کردن گمانه های حفاری در دستور کار قرار بگیرد. همچنین برنامه زمانی کارکرد بیل های مکانیکی طی شبانه روز جهت پنل برداری و خاکبرداری و حضور ماشین آلات کمپرسی جهت بارگیری و حمل خاک به گونه ای تنظیم گردید تا کوچکترین خللی در آرامش و آسایش همسایه های مجاور ایجاد نگردد و شکایت و دلخوری آنان روند پیشرفت عملیات را با چالش مواجه نکند.
وجود فضای سبز و آبیاری درختان و گیاهان آنها در نزدیکی دیواره شمالی و غربی ایجاب کرد تا لوله های زهکش و نوارهای ژئوتکستایل با حساسیت بیشتر اجرا گردد. همچنین به علت حضور شریان اصلی آب به سمت گود، مسیر آب با هماهنگی سازمان آب منحرف گردید.
همکاران اجرایی در حین عملیات حفاری گمانه ها در دیواره شمالی و غربی که به علت حضور انبار فرسوده و قدیمی و ریشه طویل درختان فضای سبز که با چالش هایی همراه بود، سعی نمودند با تغییر موضعی محل گمانه ها و استفاده از شیوه حفاری زاویه دار (حفاری با زاویه آزیموت) حفاری تمامی گمانه ها با موفقیت انجام گردد و عناصر مربوط به آنها نصب گردد.
ریزشی بودن خاک محل پروژه به علت ماهیت خاک دیواره غربی محل پروژه که عمدتاً به صورت خاک دستی و نباتی بود، موجب گردید تا علاوه بر استفاده از روش تزریق تحکیمی در حفاری گمانه ها، در محله طراحی هم سعی گردد تا حد امکان با کاهش طول حفاری ها و استفاده بیشتر از سیستم میخ کوبی (نیلینگ) به جای سیستم مهارگذاری (انکراژ)، به فرآیند حفاری سرعت بخشیده شود.
برای حل چالش تخریب شالوده باسکول واقع در کنج جنوب شرقی پروژه نیز در سه شیفت متوالی از پیکور بیل مکانیکی استفاده شد. همکاران اجرایی با صرف انرژی و زمان زیاد اقدام به تخریب و خرد کردن قطعات آن نمودند تا حریم خط پروژه جهت اجرای عملیات پایدارسازی تأمین گردد.
با توجه به برنامه زمانی محدود ارائه شده توسط کارفرمای محترم پروژه، مدیریت پروژه و تیم مهندسی مقیم و اکیپ های اجرایی این شرکت همچون اکیپ تخصصی جوشکاری ساخت شمع های فلزی، اکیپ حفاری چاهک های شمع های بتنی و فلزی معلق، اکیپ تخصصی عملیات پایدارسازی و اکیپ خاکبرداری به صورت شبانه روز مشغول به کار بوده اند تا از پس چالش محدودیت زمانی برآمده و پروژه را در موعد مقرر به اتمام رسانده و تحویل کارفرمای محترم پروژه دهند.
پروژه مسکونی ساید پارک سعادت آباد
شرح کلی پروژه مسکونی سعادت آباد – ساید پارک:
پروژه مسکونی سعادت آباد – ساید پارک یکی از پروژه های پایدارسازی گودهای عمیق شرکت ایستا سازه در منطقه 2 شهرداری تهران می باشد. این پروژه در زمینی به مساحت 4500 متر مربع قرار داشت. بر اساس طراحی سازه ای و معماری انجام شده و نقشه های ارائه شده توسط کارفرمای محترم پروژه، تراز زیر پی (شالوده یا فونداسیون) سازه پروژه سعادت آباد – ساید پارک برابر با 17 متر بود که عملیات گودبرداری، خاکبرداری و پایدارسازی دیواره ها می بایست تا این تراز صورت می گرفت. این شرکت مسئولیت طراحی و اجرای سیستم پایدارسازی دیواره های گود و سیستم زهکشی و خاکبرداری را در این پروژه عهده دار بوده است. طبق برداشت نهایی سطح دیواره های پایدار شده گود توسط همکاران نقشه برداری برابر با 4800 متر مربع بوده است. یکی از فعالیت های مهم و تحسین برانگیز صورت گرفته در این پروژه مربوط به طراحی و اجرای سیستم پایدارسازی و زهکشی دیواره ها با محوریت حفظ درختان، گیاهان و فضای سبز در همجواری محدوده پروژه بوده است. به گونه ای که سعی گردید تا فرآیند طراحی و عملیات اجرایی پروژه در راستای احترام به محیط زیست و کوشش در حفظ آن بوده و تا حد امکان، پیشرفت عملیات با هدف همسو بودن و سازگاری بیشتر با محیط زیست، همراه باشد. از سویی دیگر، تأسیسات بسیار مهم و اثرگذار دکل برق و ایستگاه پست گاز در مجاورت دیواره های گود قرار داشت که با تعامل، هم اندیشی و همکاری شایسته همکاران دفتر طراحی و همکاران اجرایی، به طور کامل از این تأسیسات محافظت گردید.
چالش های پروژه مسکونی سعادت آباد – ساید پارک:
پروژه های پایدارسازی و گودبرداری عمیق در محیط های شهری عموماً با چالش های گوناگونی همچون آب زیرسطحی، تأسیسات زیرزمینی، عوارض مجاور گود، سربارهای سنگین و قابل توجه و … همراه است. از این رو، یکی از نخستین مواردی که در فرآیند طراحی و اجرای روش پایدارسازی دیواره های گود بسیار حائز اهمیت و تعیین کننده بوده و می بایست به طور کامل بررسی گردد، وضعیت همجواری و عوارض مجاور دیواره ها و سربارهای مربوط به آنها همچون ساختمان های مسکونی احداث شده و حیاط آنها، خیابان و معبر دسترسی و فضای سبز و … می باشد. عوارض مجاور پروژه مسکونی سعادت آباد – ساید پارک به صورت ترکیبی از خیابان اصلی، معبر دسترسی محلی و پارک و فضای سبز و از همه مهم تر دکل برق و پست گاز بود. به گونه ای که خیابان نیما یوشیج منطقه سعادت آباد در مجاورت ضلع جنوبی و خیابان پاسارگاد پنجم در همجواری با دیواره شرقی گود قرار داشت. علاوه بر این، یک دکل بلند انتقال برق و ایستگاه پمپاژ گاز شهری در خیابان پاسارگاد پنجم در نزدیکی دیواره شرقی قرار داشتند. از سویی دیگر دو مجموعه فضای سبز بزرگ در همجواری با دیواره غربی (پارک گلدیسان) قرار داشت.
در مجاورت دیواره شمالی (بخش شمالی فضای سبز همجوار پروژه) ساختمان های مسکونی پر تعداد قرار داشت به گونه ای که به علت تعدد زیاد واحدهای آنها و به تبع آن تعدد مالکین، چالش های بسیاری در حین عملیات اجرایی برای ارکان مختلف پروژه به ویژه همکاران اجرایی شرکت ایجاد نمود که مهم ترین آن عدم تعامل و همراهی ساکنین واحدهای مجاور طی عملیات حفاری گمانه های عناصر تسلیح روش پایدارسازی در نظر گرفته شده و عملیات خاکبرداری در شب بود. به دفعات مختلف، پیگیری و شکایت همسایگان و حضور مستمر آنها در محل پروژه موجب گردید عملیات اجرایی کارگاه متوقف گردد و با کاهش سرعت پیشرفت آن، در برنامه جامع زمان بندی پروژه وقفه ایجاد گردد.
طراحی و اجرای سیستم پایدارسازی دیواره شرقی گود به دلایل مختلف همچون وجود دکل بلند برق (تناژ بسیار بالا و قابل توجه) و بسیار حساس به تغییر مکان در بر دیواره و قرارگیری ایستگاه پمپاژ گاز شهری (پست گاز) در فاصله هشت متری از لبه حفاظ دیواره شرقی بسیار پر چالش بود و روند عملیات طراحی و اجرای سیستم پایدارسازی را با حساسیت های ویژه ای رو به رو نمود. از سویی دیگر، با توجه به همجواری خیابان پاسارگاد پنجم در فاصله بسیار نزدیک با دیواره شرقی گود و امکان برخورد گمانه های عناصر تسلیح همچون میخ (نیل)، مهاری (انکر) و زهکش های افقی با عوارض و تأسیسات شهری همچون برق، آب شرب، فاضلاب و گاز، استعلام های مربوط به وضعیت و تراز قرارگیری لوله ها و انشعابات آنها از نهادها و سازمان های مربوطه اخذ گردید تا با توجه به آنها، طراحی سیستم پایدارسازی انجام و تراز قرارگیری عناصر تسلیح تعیین گردد. بر اساس اعلام کتبی و رسمی سازمان های آب و فاضلاب و اداره گاز استان تهران، لوله های گاز شهری و فاضلاب در عمق سه و نیم متری از کف خیابان پاسارگاد پنجم قرار داشت. از این رو، به علت احتمال برخورد گمانه های حفاری به این لوله ها، امکان استفاده از روش های میخ کوبی (نیلینگ) و مهاری گذاری (انکراژ) جهت پایدارسازی دیواره گود در چهار متر ابتدایی آن میسر نبود.
قرارگیری زمین پروژه ساید پارک در مجاورت این سازه و عوارض بسیار مهم، علاوه بر ضرورت به کارگیری دقت و حساسیت بسیار زیاد در فرآیند طراحی سیستم پایدارسازی دیواره های مربوطه، ایجاب می کرد تا عملیات پنل برداری، پایدارسازی و خاکبرداری مرحله ای (رینگ مرحله ای پایدارسازی) با دقت بیشتر و طی مراحل کوچک تر انجام گردد به طوری که در هر تراز پایدارسازی و خاکبرداری، پیوستگی عملیات در راستای دیواره حفظ گردد. افزون بر موارد فوق، عملیات پایش و کنترل تغییر مکان دیواره های مجاور این سازه ها به ویژه دیوار شرقی مجاور دکل بلند برق، با دقت و حساسیت بیشتری صورت پذیرد.
به علت شیب طبیعی زمین به سمت زمین پروژه، شریان اصلی و طبیعی آب به سمت داخل گود بود. این امر موجب می گردید تا جریان آب منابع اطراف همچون قنات و آبروهای طبیعی به سمت محدوده داخل گود روانه گردد.
وجود منابع آبی و حضور حجم قابل توجه آب در دیواره های شمالی و غربی بسیار پر رنگ تر بود. در دیواره غربی پروژه پارک گلدیسان سعادت آباد قرار داشت از این رو، به علت آبیاری مستمر درختان و فضای سبز آنها، علاوه بر ایجاد فشار هیدرواستاتیک بر دیواره غربی گود، همواره چالش تجمع آب پشت دیواره و احتمال نفوذ آن به داخل گود وجود داشت. در دیواره شمالی نیز تقریباً چنین شرایطی برقرار بود و عملیات اجرایی آن با چالش مواجه بود.
همکاران اجرایی ایستاسازه در حین عملیات حفاری گمانه های عناصر تسلیح دیواره شمالی به یک انبار فرسوده و قدیمی برخورد کردند. این امر موجب گردید تا زمانی جهت پیدا کردن مالک و راه دسترسی به انبار صرف گردد تا پس از تخلیه کامل اقلام آن، مجدداً عملیات حفاری از سر گرفته شود. همچنین با هماهنگی دفتر فنی، تغییراتی در تراز و زاویه حفاری گمانه ها ایجاد شد.
چالش عملیات حفاری گمانه ها صرفاً به دیواره های شمالی و شرقی محدود نبود. به طوری که در روند عملیات حفاری گمانه های دیواره غربی به علت وجود ضخامت قابل توجه خاک دستی و نباتی، همکاران اجرایی با چالش ریزش گمانه های حفاری مواجه شدند. همچنین به علت حضور پارک گلدیسان در مجاورت دیواره غربی، ریشه چند درخت تنومند و قدیمی در عمقی نزدیک به سه متر داخل خاک پشت دیواره، ریشه دوانیده بودند. از این رو، امکان حفاری برخی از گمانه های در نظر گرفته برای عناصر تسلیح و زهکش های افقی میسر نبود. علاوه بر ایجاد صعوبت در پیشروی فرآیند حفاری، در مرحله تزریق این گمانه ها نیز چالش هایی به وجود آمد.
در نزدیکی کنج جنوب شرقی زمین پروژه یک باسکول سنگین قدیمی وجود داشت. با توجه به قدیمی بودن آن و ضخامت قابل توجه بتن شالوده (فونداسیون) آن، جهت تخریب و برچیدن آن زمان و انرژی زیادی صرف گردید.
چالش مهم دیگر این پروژه مربوط به برنامه زمان بندی بسیار فشرده اجرای آن بود. زیرا با توجه به سیاست کاری و مطابق برنامه زمان بندی ارائه شده و مکاتبات انجام شده از سوی کارفرما، اتمام عملیات پایدارسازی دیواره های گود و خاکبرداری می بایست در بازه زمانی محدودی انجام می شد. از این رو، اتمام به موقع و تحویل در موعد مقرر این پروژه یکی از مهم ترین موارد درخواستی کارفرمای محترم آن بود. این امر ضروری می ساخت تا چند اکیپ اجرایی همچون اکیپ جوشکاری، پایدارسازی و خاکبرداری به طور همزمان در محل کارگاه حضور داشته باشند که این امر مستلزم مدیریت بهینه و کارآمد نیروهای انسانی بود.
راهکارهای ارائه شده در پروژه مسکونی سعادت آباد – ساید پارک:
پس از بررسی و ارزیابی تمامی حالات ممکن و بهینه برای انتخاب و طراحی روش پایدارسازی دیواره های گود، در دیواره های شمالی و غربی استفاده از سیستم ترکیبی میخ کوبی (نیلینگ) و مهارگذاری (انکراژ) در دستور کار قرار گرفت. جهت پایدارسازی دیواره شرقی گود در محدوده دکل برق، طراحی ژئوتکنیکی مجزایی با استفاده از ترکیب شمع بتنی (سولجر پایل)، میخ کوبی (نیلینگ) و مهارگذاری (انکراژ) در نظر گرفته شد. همچنین جهت جلوگیری از برخورد گمانه های حفاری عناصر تسلیح همچون میخ (نیل) و مهاری (انکر) و زهکش های افقی با لوله های مدفون گاز شهری و فاضلاب، اولین گمانه در عمق 4 متری حفاری گردید. برای پایدارسازی سایر بخش های دیواره شرقی، اجرای سیستم ترکیبی شامل شمع فلزی کوتاه (سولجر معلق)، میخ کوبی (نیلینگ) و مهارگذاری (انکراژ) در دستور کار قرار گرفت. برای پایدارسازی دیواره جنوبی نیز صرفاً روش میخ کوبی (نیلینگ) ارائه شد. همچنین به علت قرارگیری تجهیز کارگاه و استقرار اقلام و لوازم مربوطه (حضور نزدیک به بیست کانکس مهندسی و کارگری) در قسمت فوقانی این دیواره، در مرحله نخست پایدارسازی به درخواست کارفرما یک پله کوتاه (برم) به ارتفاع دو متر اجرا گردید. همکاران اجرایی شرکت حفظ تدابیر فنی و رعایت الزامات ایمنی را در تمامی مراحل پایدارسازی دیواره ها سرلوحه کار خود قرار داده بودند.
به علت قرارگیری ساختمان های مسکونی در مجاورت دیواره شمالی و عدم تعامل و همراهی ساکنین آنها با کارفرمای محترم پروژه، سعی گردید تا مراحلی از عملیات اجرایی که مولد آلودگی صوتی هستند و برای ساکنین همجوار ایجاد مزاحمت می نمود، در ساعات مشخصی از شبانه روز انجام گیرد. طبق برنامه زمان بندی ارائه شده به کارفرما سعی گردید تا عملیات حفاری در ساعات ابتدایی و بتن پاشی جهت اجرای رویه شاتکریتی در ساعات پایانی روز کاری، انجام گردد. این برنامه زمان بندی باعث می شد تا در ساعات میانی روز، دستگاه کمپرسور باد خاموش بوده و فعالیت های کم سر و صدا تر همچون تسطیح (رگلاژ) دیواره ها، بستن صفحات مشبک مش، نصب صفحات سر میخ (هد نیل) و سر مهاری (هد انکر)، تزریق و پک کردن گمانه های حفاری در دستور کار قرار بگیرد. همچنین برنامه زمانی کارکرد بیل های مکانیکی طی شبانه روز جهت پنل برداری و خاکبرداری و حضور ماشین آلات کمپرسی جهت بارگیری و حمل خاک به گونه ای تنظیم گردید تا کوچکترین خللی در آرامش و آسایش همسایه های مجاور ایجاد نگردد و شکایت و دلخوری آنان روند پیشرفت عملیات را با چالش مواجه نکند.
وجود فضای سبز و آبیاری درختان و گیاهان آنها در نزدیکی دیواره شمالی و غربی ایجاب کرد تا لوله های زهکش و نوارهای ژئوتکستایل با حساسیت بیشتر اجرا گردد. همچنین به علت حضور شریان اصلی آب به سمت گود، مسیر آب با هماهنگی سازمان آب منحرف گردید.
همکاران اجرایی در حین عملیات حفاری گمانه ها در دیواره شمالی و غربی که به علت حضور انبار فرسوده و قدیمی و ریشه طویل درختان فضای سبز که با چالش هایی همراه بود، سعی نمودند با تغییر موضعی محل گمانه ها و استفاده از شیوه حفاری زاویه دار (حفاری با زاویه آزیموت) حفاری تمامی گمانه ها با موفقیت انجام گردد و عناصر مربوط به آنها نصب گردد.
ریزشی بودن خاک محل پروژه به علت ماهیت خاک دیواره غربی محل پروژه که عمدتاً به صورت خاک دستی و نباتی بود، موجب گردید تا علاوه بر استفاده از روش تزریق تحکیمی در حفاری گمانه ها، در محله طراحی هم سعی گردد تا حد امکان با کاهش طول حفاری ها و استفاده بیشتر از سیستم میخ کوبی (نیلینگ) به جای سیستم مهارگذاری (انکراژ)، به فرآیند حفاری سرعت بخشیده شود.
برای حل چالش تخریب شالوده باسکول واقع در کنج جنوب شرقی پروژه نیز در سه شیفت متوالی از پیکور بیل مکانیکی استفاده شد. همکاران اجرایی با صرف انرژی و زمان زیاد اقدام به تخریب و خرد کردن قطعات آن نمودند تا حریم خط پروژه جهت اجرای عملیات پایدارسازی تأمین گردد.
با توجه به برنامه زمانی محدود ارائه شده توسط کارفرمای محترم پروژه، مدیریت پروژه و تیم مهندسی مقیم و اکیپ های اجرایی این شرکت همچون اکیپ تخصصی جوشکاری ساخت شمع های فلزی، اکیپ حفاری چاهک های شمع های بتنی و فلزی معلق، اکیپ تخصصی عملیات پایدارسازی و اکیپ خاکبرداری به صورت شبانه روز مشغول به کار بوده اند تا از پس چالش محدودیت زمانی برآمده و پروژه را در موعد مقرر به اتمام رسانده و تحویل کارفرمای محترم پروژه دهند.
