ایستاسازه
En Ar

خانه - خدمات ایستاسازه - ابنیه و ساختمان - مبحث دوازدهم مقررات ملی ساختمان (ایمنی و حفاظت کار در حین اجرا)

مبحث دوازدهم مقررات ملی ساختمان (ایمنی و حفاظت کار در حین اجرا)

فصل یک مبحث دوازدهم مقررات ملی ساختمان: کلیات

هدف مبحث 12مقررات ملی ساختمان تعیین حداقل ضوابط و مقررات به منظور تامین ایمنی، بهداشت کار و حفاظت از محیط زیست هنگام اجرای عملیات ساختمانی می باشد.

از تخریب تا احداث بناهای موقت و دائم، تقویت بنا، نماسازی، محوطه سازی، ساخت قطعات و تاسیسات زیر بنایی را عملیات ساختمانی گویند.

مرجع رسمی ساختمان، مرجعی است که طبق قانون، مسئول صدور پروانه ساختمان و نظارت و کنترل بر امر ساختمان سازی می باشد. ولی مرجع ذیصلاح طبق قانون صلاحیت تدوین و ابلاغ ضوابط و مقررات را مشخص می کند.

صاحب کار، مسئول اجرای عملیات ساختمانی، ایمنی، بهداشت کار و حفاظت محیط زیست را بر طبق قرارداد به سازنده واگذار می کند. که سازنده شخصی حقیقی یا حقوقی است که اجرای عملیات ساختمانی را بر عهده می گیرد و مهندس ناظر که آن هم می تواند شخص حقیقی و یا حقوقی باشد بر کار آن نظارت می کند.

کار در ساعت غیر عادی کاری است که در خارج از وقت عادی انجام شود و باید در نظر داشت که کار نگهبان و کارگران حفاظت و ایمنی کار در ساعت غیرعادی تلقی نمی شود. کار در شب کاری است که بین ساعت 22 لغایت 6 بامداد روز بعد انجام گیرد.

در کارگاه های با زیر بنای بیش از3000 مترمربع و یا 18 متر ارتفاع از روی پی، معرفی شخص ذیصلاح به عنوان مسئول ایمنی، بهداشت کار و حفاظت محیط زیست الزامی می باشد. در ضمن در گودهای با خطر زیاد و بسیار زیاد به کارگیری مسئول ایمنی کارگاه گودبرداری الزامی است.

کارفرما نباید به هیچ کارگری اجازه دهد که خارج از ساعت عادی کار کند و در صورت انجام کار در ساعت غیر عادی باید روشنایی کافی، امکان برقراری ارتباط مورد نیاز و تمام خدمات کارگران فراهم شود.

فصل دوم مبحث دوازدهم مقررات ملی ساختمان: ایمنی

طبق مبحث 12مقررات ملی ساختمان سازنده موظف است جهت تامین ایمنی، بهداشت کار و حفاظت محیط زیست داخلی، اطراف ساختمان را با علائم تصویری هشداردهنده و آگاه کننده مجهز کند.

مسدود یا محدود نمودن موقت پیاده روها و سایر معابر و فضاهای عمومی برای تخلیه مصالح، وسایل و تجهیزات عملیات ساختمانی ممنوع است، مگر با اخذ مجوز از مراجع ذیربط.

هنگامی که عملیات ساختمانی متوجه خطری برای عابران و یا خودروها شود باید یک یا چند نگهبان با پرچم اعلام خطر در فاصله مناسب گمارده شود، نصب علائم آگاهی دهنده و وسایل کنترل مسیر در فاصله مناسب و قراردادن نرده های حفاظتی در فاصله مناسب الزامی است.

در موارد زیر در تمام طول و عرض مجاور بنا، احداث راهروی سرپوشیده موقت در راه عمومی عبور و مرور الزامی می باشد:

  1.  فاصله بنای در دست تخریب از معابر عمومی کمتر از 40 درصد ارتفاع باشد.
  2.  فاصله بنای در دست احداث یا تعمیر و بازسازی از معابر عمومی کمتر از 25 درصد ارتفاع باشد.

بر روی محل های حفاری در معابر عمومی استفاده از پل های موقت با مقاومت ایستایی لازم و حداقل عرض 1.5 متر با نرده حفاظتی مناسب برای عبور عابر پیاده الزامی است.

بیرون زدگی اجزای سازه های موقت از قبیل حصار حفاظتی موقت کارگاه، سرپوش حفاظتی و داربست از محدوده بنای در دست ساخت ممنوع است مگر با رعایت نکات زیر:

  1. فاصله عمودی بیرون زدگی از روی سطح پیاده رو نباید کمتر از 2.5 متر و از روی سطح سواره رو کمتر از 4.5 متر باشد.
  2.  درها و پنجره ها نباید به سمت گذر عمومی باز شوند.

برای جلوگیری از حریق، سوختگی و برق گرفتگی رعایت الزامات زیر ضروری است:

  1.  در کلیه محل هایی که خطر آتش سوزی وجود دارد کشیدن سیگار و روشن کردن آتش ممنوع می باشد.
  2.  ضایعات مصالح احتراق باید در جای مناسب جمع آوری و به طور روزانه از محل کارگاه خارج و به محل های مناسب حمل شود.
  3.  انبار کردن و نگهداری مصالح احتراق و اشتعال باید با رعایت ضوابط و مقررات فنی صورت گیرد.

مایعات قابل اشتعال قبل از سوختگیری باید خاموش شوند و مایعاتی که نقطه شعله زنی آنها کمتر از 7 درجه سانتیگراد می باشد نباید روی سطح زمین نگهداری شوند، مگر اینکه در ظرف های کمتر از 18 لیتر و داخل ظروف مخازن حفاظت شده نگهداری شوند.

پخت قیر و آسفالت در کارگاه های ساختمانی باید با رعایت نکات اجرایی صورت پذیرد.

باید کارگران در هنگام کار از دستکش مخصوص استفاده کنند و بالا بردن قیر توسط کارگران ممنوع می باشد.

باید در نظر داشت که بشکه های قیر ابتدا قسمت فوقانی آن ذوب شود و از حرارت دادن به قسمت های زیرین جلوگیری به عمل آید. هنگام حرارت دادن، باید در بشکه قیر کاملا باز باشد.

تمیز کردن لباس کارگران با مواد قابل اشتعال، مثل بنزین ممنوع می باشد.

قبل از عملیات جوشکاری و برشکاری باید شیلنگ های گاز و هوا کنترل شوند. لباس جوشکاران باید عاری از هر گونه مواد قابل احتراق و اشتعال باشد.

جوشکاران نباید از ظروف و مخازن خالی که قبلا حاوی مواد قابل اشتعال و انفجار بوده است، به عنوان تکیه گاه و یا زیر پایی استفاده کنند. استفاده بشکه به عنوان جایگاه کار کلا ممنوع می باشد.

برای نشت یابی شیلنگ های برشکاری و جوشکاری باید از کف صابون استفاده کرد. برای روشن کردن مشعل برشکاری و یا جوشکاری باید از فندک یا شعله پیلوت استفاده کرد.

شیر سیلندرها باید با دست باز و بسته شوند استفاده از چکش و آچار ممنوع می باشد و در صورت لزوم از آچارهای مخصوص استفاده شود.

سیلندرها نباید از هیچ ارتفاعی به پایین پرتاب شوند. بالا و پایین آوردن باید توسط کلاف های مخصوص انجام شود.

به منظور جلوگیری از انفجار سیلندرهای گاز اکسیژن باید اتصالات آن از روغن و گیریس محافظت شوند.

درصورتی که نیاز به گرم کردن شیر سیلندر استیلن باشد، این کار باید به وسیله آب گرم انجام شود و هرگز از شعله مستقیم استفاده نگردد.

وسایل و تجهیزات اطفا حریقی که الزامی هست در کارگاه ها مورد استفاده قرار بگیرد:

سطل های آب، ماسه و کپسول های آتش نشانی که باید در معرض دید و در دسترس باشند.

نباید در نزدیکی لوله ها و شیرهای آتش نشانی در شعاع 2 متری ضایعات و نخاله های ساختمانی ریخته شوند.

فصل سوم مبحث 12 مقررات ملی ساختمان: بهداشت کار، محیط زیست، تسهیلات بهداشتی و رفاهی

طبق مبحث دوازدهم مقررات ملی ساختمان در عملیات ساختمانی، به کارگرهایی که به طور مداوم با گچ، سیمان و یا سایر مواد آلوده کننده تماس دارند، باید یک بار برای هر شیفت کاری شیر داده شود.

رها کردن هر گونه نخاله، فاضلاب و پسماندهای باقی مانده از عملیات ساختمانی ممنوع می باشد.

در حین اجرای عملیات ساختمانی، خوردن، آشامیدن و استعمال دخانیات ممنوع می باشد.

در کارگاه های ساختمانی با بعد کارگری بیش از 200 نفر شاغل، باید نسبت به تشکیل خانه بهداشت اقدام کند.

باید آب آشامیدنی سالم، گوارا و کافی در اختیار کارگران قرار بگیرد و باید به کارگرانی که به مدت طولانی در گرمای زیاد کار می کنند، قرص های نمک طعام داده شود.

در هر کارگاه ساختمانی باید به ازای هر 25 نفر کارگر، حداقل یک توالت و روشویی بهداشتی و محصور، با آب و وسایل کافی شستشو ساخته و آماده شود. در هر حال، درهر کارگاه ساختمانی احداث حداقل یک توالت و روشویی الزامی است.

فصل چهارم مبحث دوازدهم مقررات ملی ساختمان: وسایل و تجهیزات حفاظت فردی

کلیه وسایل و تجهیزات فردی باید به طور مستمر توسط اشخاص ذیصلاح بازرسی و کنترل شود.

برای کارهایی از قبیل جوشکاری، سیم کشی و یا هر نوع کار دیگر در ارتفاع باید تجهیزات حفاظت فردی از قبیل حمایل بند کامل بدن، طناب مهار و سایر وسایل تهیه و در اختیار آنان قرار بگیرد.

کارگرانی که در عمق چاه کار می کنند باید مجهز به حمایل بند کامل بدن و مهار باشند.

در مواردي كه جلوگيري از انتشار گرد و غبار، گازها و بخارهاي شيميايي زيان آور و يا تهويه محيط آلوده به مواد مزبور، از لحاظ فني ممكن نباشد، بايد ماسك تنفسي حفاظتي استاندارد، مناسب با نوع كار، شرايط محيط و خطرهاي مربوط، تهيه و در اختيار كارگران قرار داده شود.

ماسک های تنفسی قبل از اینکه در اختیار فرد دیگری قرار بگیرد باید با آب نیم گرم و صابون، شسته و ضدعفونی گردد.

وسایل و تجهیزات حفاظت فردی - مبحث 12 مقررات ملی ساختمان
وسایل و تجهیزات حفاظت فردی – مبحث 12 مقررات ملی ساختمان

فصل پنجم مبحث 12 مقررات ملی ساختمان: وسایل و سازه های حفاظتی

نرده های حفاظتی موقت باید برای جلوگیری سقوط افراد از ارتفاع بیش از 120 سانتی متر نصب گردد.

ارتفاع نرده حفاظتی موقت از کف طبقه یا سکوی کار نباید از 0.9 متر کمتر و از 1.10 متر بیشتر باشد. همچنین ارتفاع نرده حفاظتی موقت را ه پله و سطوح شیبدار نباید از 0.75 متر کمتر و از 0.85 متر بیشتر باشد.

نرده حفاظتی باید در فواصل حداکثر 2 متر از پایه های عمودی استفاده شود.

 پاخورهای حفاظتی مانند قرنیز به ارتفاع 150 میلی متر باید در طرف باز سکوهای کار جهت جلوگیری از ریزش ابزار کار و مصالح ساختمانی نصب گردد. پاخورها باید از چوب مناسب به ضخامت حداقل 25 میلی متر باشد.

ارتفاع راهروی سر پوشیده نباید کمتر از 2.5 متر و عرض آن نیز نباید کمتر از 1.5 متر باشد. مگر آنکه عرض پیاده روی موجود کمتر از آن باشد.

لبه های بیرونی سقف راهرو باید دارای دیواره شیب داری از چوب یا فولاد مقاوم به ارتفاع حداقل 1 متر باشد. زاویه حفاظ باید نسبت به سقف حداقل 30 و حداکثر 45 درجه به طرف خارج اختیار گردد.

ضخامت حداقل تخته های چوبی در سقف راهرو، 50 میلی متر می باشد.

پوشش حفاظتی موقت باید دارای شرایط زیر باشد:

  1.  دهانه های باز با ابعاد کمتر از 0.45 متر، تخته های چوبی با ضخامت حداقل 25 میلی متر
  2.  دهانه های باز با ابعاد بیشتر از 0.45 متر تا 2.5 متر، تخته های چوبی با ضخامت حداقل 50 میلی متر

در سقف های موقت باید از تخته های چوبی با ضخامت 50 میلی متر و پهنای 250 میلی متر که محکم به یکدیگر بسته شده باشند استفاده کرد. ضمناً فاصله تکیه گاهی نباید بیش از 2.4 متر باشد.

در مواردی که نصب سکوهای کار و نرده های حفاظتی در ارتفاع بیش از 3.5 متر امکان پذیر نباشد برای جلوگیری از سقوط افراد از تورهای ایمنی با رعایت موارد زیر استفاده می گردد:

  1.  تور ایمنی در فاصله حداقل 2.4 متر و حداکثر 4.6 متر پایین تر از ناحیه یا تراز کاری نصب می گردد.
  2.  برپایی و نصب تورهای ایمنی توسط اشخاص ذیصلاح اجرا شود.
  3. رعایت آئین نامه ایمنی کار الزامی می باشد.

حصار حفاظتی موقت برای جلوگیری از ورود افراد متفرقه به داخل کارگاه ساختمانی برپا می گردد. ارتفاع حصار حفاظتی موقت نباید از کف معبر یا فضای مجاور آن کمتر از 1.9 متر باشد ودر فواصل حداکثر 2 متر دارای پایه قائم بوده و اجرا گردد.

وسایل و سازه های حفاظتی - مبحث 12 مقررات ملی ساختمان
وسایل و سازه های حفاظتی – مبحث 12 مقررات ملی ساختمان

فصل ششم مبحث 12 مقررات ملی ساختمان: وسایل، تجهیزات و ماشین آلات ساختمانی

استقرار وسایل، تجهیزات و ماشین آلات ساختمانی در معابر عمومی نباید در فاصله کمتر از 15 متر از تقاطع قرار گیرند.

قسمت های انتقال دهنده نیروی ماشین آلات و تجهیزات، باید دارای پوشش یا حفاظ مناسب با استقامت کافی باشند.

کلیه دستگاه های بالابر دارای سیستم قطع کننده برای مواقع اضطراری به خصوص سیستم قطع کننده خودکار برای متوقف نمودن قلاب در فاصله حداکثر 200 میلی متری از قرقره وینچ باشد.

کلیه قسمت های مختلف دستگاه ها باید طبق برنامه زمان بندی بازدید و مورد آزمایش قرار بگیرند. بازدید روزانه قبل از استفاده الزامی است و باید هر هفته شخص ذیصلاح کلیه قسمت های فنی را کنترل و بازدید کند.

برای هر دستگاه بالابر علاوه بر متصدی یا راننده باید یک نفر کمک متصدی نیز باشد و باید در نظر داشت که مسلط به علامت دادن با دست و علائم هشدار و آگاهی دهنده باشد.

فصل هفتم مبحث 12 مقررات ملی ساختمان: وسایل دسترسی

کلیه قسمت های داربست باید با استفاده از مصالح مرغوب و مناسب اجرا شود و باید در نظر داشت که ظرفیت پذیرش 4 برابر بار مورد نظر را از لحاظ ایستایی و پایداری تامین کند.

تخته هایی که برای داربست مورد استفاده قرار می گیرند باید عاری از هر گونه مواد چسبنده و لغزنده باشند و باید در نظر داشت که حداقل عرض آن باید 250 میلیمتر و ضخامت آن 50 میلی متر باشد. فاصله تکیه گاه های تخته ها حداکثر برای کارهای سنگین 1.8 و برای کارهای سبک 2.3 متر باید باشد.

داربست بايد در موارد زير توسط شخص ذيصلاح مورد بازديد، كنترل و تأييد قرار گيرد تا از پايداري، استحكام و ايمني آن اطمينان حاصل شود:

الف: قبل از شروع به استفاده از آن

ب: حداقل هفته اي يك بار در حين استفاده.

پ: پس از هرگونه تغييرات يا ايجاد وقفه در استفاده از آن.

ت: پس از وقوع باد، طوفان، زلزله و عوامل مشابه كه استحكام و پايداري داربست مورد ترديد قرار گيرد.

فصل هشتم مبحث 12 مقررات ملی ساختمان - مورد نیاز بازدید داربست
موارد مورد نیاز بازدید داربست – مبحث 12 مقررات ملی ساختمان

در فصل سرما هنگامي كه بر روي جايگاه كار مستقر بر داربست برف يا يخ وجود داشته باشد، كارگران نبايد روي آن كار كنند، مگر آنكه قبلاً برف و يخ از روي جايگاه برداشته شود.

هنگام استفاده از نردبان، حمل بار ممنوع می باشد.

پایه  و تکیه گاه نردبان باید جایی ثابت قرار بگیرد، پله و پایه های آن نباید روغنی، لغزنده و آلوده باشند.

پله های فلزی باید آجدار باشند.

طول نردبان باید 1 متر از کفی که برای رسیدن به آن مورد استفاده قرار می گیرد، بلندتر بوده و این قسمت اضافی فاقد پله باشد.

از نردبان یک نفر باید استفاده کند، به طور همزمان 2 نفر نباید استفاده کنند.

نردبان ثابت با طول بیش از 3 متر باید مجهز به سامانه متوقف کننده باشد. علاوه بر آن باید حداکثر در هر 9 متر یک پاگرد تعبیه شود.

نباید اجسامی در زیر پایه های نردبان قرار بگیرد به علاوه نباید نردبان یک طرفه با طول بیش از 10 متر مورد استفاده قرار بگیرد.

نردبان دو طرفه باید مجهز به قید یا ضامنی باشد که از به هم خوردن شیب آن جلوگیری به عمل آید. ضمنا در حالت باز نباید ارتفاع آن از 3 متر بیشتر باشد.

استقرار نردبان باید به گونه ای باشد که زاویه ایجادی بین نردبان و سطح مبنا در حدود 75 درجه بوده و یا شیب آن طوری انتخاب شود که فاصله بین پایه نردبان تا پای سازه یک چهارم فاصله تکیه گاه فوقانی بر روی سازه تا سطح مبنا باشد.

در صورت اجبار در استقرار نردبان يكطرفه قابل حمل در زاويهاي بين 75 تا 90 درجه كه تكيهگاه تحتاني با سطح مبنا ايجاد مينمايد، بايد نردبان بوسيله اتصالاتي با سازه يا ديوار به صورت ايمن بسته و محكم گردد.

پله های موقت باید دارای ابعاد یکسان بوده وعرض آنها حداقل 1متر، پهنای کف آنها حداقل 280 میلی متر، ارتفاع آنها حداقل 140 میلی متر، حداکثر 220 میلی متر باشد.

راه شیب دار در کارگاه ساختمانی راهی است که زاویه آن با سطح افق 11.5 درجه (شیب 20 درصد) بوده و برای عبور و مرور افراد و حمل و نقل وسایل، تجهیزات و مصالح ساختمانی مورد استفاده قرار می گیرد.

راه شیب دار و گذرگاه باید دارای استحکام و مقاومت کافی و دارای ضریب ایمنی 2.5 نسبت به حداکثر بارهای وارده باشد.

راه های شیب دار و گذرگاه هایی که فقط  برای عبور افراد ایجاد می شوند باید دارای حداقل 0.6 مترعرض باشد.

راه های شیب دار و گذرگاه هایی که علاوه بر افراد مورد استفاده قرار می گیرند باید دارای حداقل 1 متر عرض و حداکثر 18 درصد شیب و سطح هموار باشد. زاویه حدود 10 درجه می باشد. فاصله عمودی بین پاگردهای متوالی سطح شیب دار نباید بیش از 3.5 متر باشد.

عرض راه شیب دار و معابری که برای حمل و جابجایی وسایل سنگین مورد استفاده قرار می گیرد نباید کمتر از 3.5 متر باشد.

عرض راه شیب دار که در گودبرداری ایجاد می شود باید حداقل 4 متر باشد.

فصل هشتم مبحث 12مقررات ملی ساختمان: تخریب

زمان و مدت قطع سرویس های فوق و شروع عملیات تخریب حداقل یک هفته قبل، به اطلاع ساکنین ساختمان های مجاور رسانده شود.

کلیه شیشه های ساختمان باید قبل از تخریب از محل نصب جدا شده و در مکان مناسبی انبار گردد.

تخریب باید از بالاترین قسمت شروع شود و به پایین ترین قسمت ختم شود.

قبل از تخریب سقف باید راه های ورودی به طبقه طوری مسدود گردد که هیچ کس نتواند رفت و آمد کند.

در طاق های ضربی، چه هنگامی که دهانه ای در آن ایجاد می شود و چه در هنگام تخریب کلی آن، باید آجرها و مصالح بین دو تیر آهن تا تکیه گاه های طاق در امتداد عمود به تیر به طور کامل برداشته شود.

در تخریب سقف هایی که از بتن پیش تنیده یا پس کشیده تشکیل یافته اند باید توجه کافی به انرژی ذخیره شده در بتن و خطرهای احتمالی از آزاد شدن آن به عمل آید.

درهنگام تخریب دیوارها نباید تکیه های طبقات برداشته شود مگر آنکه کلیه بارهای مربوط به آن قبلا تخریب و برداشته شده باشد.

تمام یا قسمتی از دیواری که ارتفاع آن بیش از 22 برابر ضخامت آن باشد، نباید بدون مهار بندی جانبی آزاد بماند، مگر اینکه اساسا برای ارتفاع بیشتر محاسبه و ساخته شده باشد.

در تخریب سازه های بتنی رعایت موارد زیر الزامی است:

  • باید کلیه تجهیزات، مصالح و سازه های غیر باربر اصلی جمع آوری وبه طور ایمن از محیط کارگاه خارج شود.
  • در فاصله مناسب علائم هشدار دهنده و آگاه کننده نصب کرده و از ورود افراد متفرقه جلوگیری به عمل آید.
  • کلیه کارگران باید با تجهیزات کامل عملیات تخریب را انجام دهند.

در تخریب سازه های فولادی زمانی که تخریب ساختمان با جرثقیل و یا وسایل مشابه انجام می شود باید از طناب هدایت کننده استفاده شود.

قبل از تخريب دودكش هاي بلند صنعتي و سازه هاي مشابه از طريق انفجار يا واژگوني، بايد محدودهاي محافظت شده و مطمئن با وسعت كافي در اطراف آنها در نظر گرفته شود.

در صورتي كه سازه هاي مذكور به طريق دستي تخريب گردند، بايد از داربست استفاده شده و به تناسب تخريب سازه از بالا به پايين، سكوي داربست نيز به تدريج پايين آورده شود، به ترتيبي كه همواره محل استقرار كارگران پايين تر از نقطه بالايي سازه بوده و اين اختلاف ارتفاع حداقل 5/0 متر و حداكثر 5/1 متر باشد.

مصالح و ضايعات حاصل از تخريب سازه هاي مورد بحث بايد از داخل آنها به پايين ريخته شود. براي جلوگيري از انباشته شدن و تراكم مصالح و ضايعات، بايد قبلاً دريچه اي در قسمت تحتاني سازه براي تخليه آنها ايجاد شود. تخليه مواد مذكور بايستي پس از توقف كار تخريب، انجام شود. در هرصورت ارتفاع ضايعات حاصل از تخريب در داخل كوره نبايد بيشتر از 2 متر باشد.

نکات ایمنی در تخریب
فصل هشتم مبحث 12 مقررات ملی ساختمان – نکات ایمنی در تخریب

فصل نهم مبحث دوازدهم مقررات ملی ساختمان: عملیات خاکی

در استفاده از روش های پایدارسازی دیواره های گود از قبیل میخ کوبی و مهارگذاری (نیلینگ و انکراژ) ورود به محدوده مالکیت املاک مجاور و همچنین معابر عمومی ممنوع می باشد، مگر با موافقت و رضایت ذینفع و مرجع رسمی ساختمان.

دیوارهای محل گود برداری، همچنین دیوارها و ساختمان های مجاور باید توسط اشخاص ذیصلاح قبل از پایدارسازی کامل هر روز و بعد از عملیات پایدارسازی حداقل هفته ای یکبار بازدید و کنترل شود.

باید حصار در فاصله حداقل 1.5 متری لبه گود احداث شود و با علایم هشدار دهنده در روز وشب از فاصله دور قابل رویت باشند ومجهز گردند.

مواد حاصل از گودبرداری نباید به فاصله کمتر از 1 متر از لبه گود ریخته شوند.

 در گودهایی که عمق آنها بیش از 1 مترمی باشد، نباید کارگر در محل کار به تنهایی به کار گمارده شود.

در گودبرداری ها عرض معابر وراه های شیب دار ویژه وسایل نقلیه نباید از 4 متر کمتر باشد.

در محل های گودبرداری های عمیق باید حتما یک نفر نگهبان مسئولیت نظارت بر ورود و خروج کامیون ها و ماشین آلات را داشته باشد.

ایمنی در عملیات خاکی - شرکت ایستاسازه
عملیات خاکی – فصل نهم مبحث دوازدهم مقررات ملی ساختمان

فصل دهم مبحث 12 مقررات ملی ساختمان: عملیات ساخت، برپایی و نصب اسکلت ساختمان

اجرای سازه های فولادی باید توسط اشخاص ذیصلاح انجام شود. در حین ساخت، باید تمامی کارگران به تجهیزات ایمنی و کافی مجهز باشند.

تخليه آهن آلات از تريلر، كاميون و كاميونت بايد با استفاده از وسايل بالابر و جرثقيل صورت گيرد. بالاكشيدن اجسام سنگين و حجيم از جمله تيرآهن و قطعات فولادي به صورت دستي با طناب، كابل و نظاير آن مجاز نبوده و بايد از جرثقيل و يا ساير بالابرهاي مكانيكي مناسب استفاده شود.

در اجرای سازه های بتنی، کلیه اجزای قالب ها در کارهای بتنی توسط اشخاص ذیصلاح با ضریب اطمینان حداقل 2.5 طراحی و ساخته می شود.

فصل یازدهم مبحث دوازدهم مقررات ملی ساختمان: سایر مقررات مربوط

هر گونه تغییرات و جابجایی در کنتورها توسط ماموران سازمان ها و مسئولان ذیربط صورت می گیرد.

برای جلوگیری از ازدیاد و پراکندگی سیم های آزاد متحرک باید در نقاط  مختلف کارگاه تعداد کافی پریز در محل های مناسب نصب شود.

سیم کشی برای استفاده های موقت در صورت امکان باید در ارتفاع 2.5 متر از کف انجام شود.

جنس قلاب ها برای نصب قطعات پیش ساخته بتنی باید از فولاد نرم انتخاب گردد و دارای مقاومت کافی در برابر نیروهایی که برآنها وارد می شوند با ضریب اطمینان 3 باشند.

در هنگام کار بر روی سقف های پوشیده از صفحات شکل پذیر و یا شکننده از قبیل صفحات موج دار نورگیر باید از صفحات چوبی با عرض حداقل 250 میلی متر استفاده شود. در حین استفاده باید همزمان از 2 صفحه استفاده کرد تا کارگران در حین جابجایی بتوانند بر روی آنها مستقر شوند.

کیسه های سیمان، گچ و نظیر آنها نباید بیش از 10 ردیف روی هم چیده شوند و برداشتن آنها نیز باید به صورت ردیف های افقی انجام شود. به علاوه آجر وسفال نباید با ارتفاع بیش از 2 متر انباشته شود، اطراف آن نیز باید با موانع مناسب محصور گردد.

در زمینه ابنیه و ساختمان بیشتر مطالعه کنید : 

در زمینه بهسازی خاک بیشتر مطالعه کنید : 

در زمینه طراحی و مشاوره ژئوتکنیک بیشتر مطالعه کنید : 

در زمینه پایدارسازی گود بیشتر مطالعه کنید : 

در زمینه مطالعات ژئوتکنیک بیشتر مطالعه کنید :

در زمینه تخریب و خاکبرداری بیشتر مطالعه کنید : 

مطالب مرتبط :

سایر مقاله ها

بررسی تاثیر اجرای شبکه ای ستون اختلاط عمیق بر نشست حاصل از روانگرایی پی با رویکردی مدلسازی عددی

پدیده روانگرایی در لایه های ماسه سست اشباع رخ می [...]


بیشتر بخوانید

ارزیابی کیفیت روش اختلاط عمیق با تکیه بر دو مطالعه موردی

این مقاله فرآیند و نتایج یک برنامه مدیریت کیفیت انجام [...]


بیشتر بخوانید

ارزیابی فیزیکی و مکانیکی ستون خاک – سیمان در مقیاس کامل ساخته شده در خاک رسی

تزریق جت اخیراً به یک روش اصلاح خاک تبدیل شده [...]


بیشتر بخوانید

تخمین ظرفیت باربری محوری شمع با استفاده از عدد نفوذ استاندارد و روش عددی

تخمین و برآورد ظرفیت باربری محوری شمع ها از ابتدای [...]


بیشتر بخوانید
follow our social’s